O an ne yapacağımı bilemedim . Elim ayağıma dolaştı resmen . Ağzımdan bir çığlık döküldü. Yağız 'ın duymasını planlıyordum . Ne olur duy Yağız. Çocuk beni yakaladığında hızlıca yere itti . O anın verdiği acı ile gözlerimi sıkıca kapadım . Tam o orangutan sıraylı iguana bana vuracakken Yağız geldi ve yakasından tutup çekti . Sertçe bir yumruk attığında çığlık attım . Korkuyordum . Hemde çok . Çocuk sendeleyip yere düştüğünde Yağız çocuğun üstüne çıkıp yumruk atmaya başladı . Hemen Yağızın yanına koştum. Ve ellerini tuttum . Onu yukarı doğru kaldırdığımda nefes nefeseydi . Sarıldım ona . Korkuyordum . Beni hemen kendinden ayırıp elimden tuttu ve koşmaya başladı . Bende koştum. Çok hızlı koştuk . En sonunda uzakta bir parka gittik. Koşarken ağladığımı fark edip daha çok ağladım . Kendime acıyordum. Gerçekten çok acıyordum . Yavaşça durduk. Bana döndü ve sarıldı . Ağlıyordum . Neden ? Neden her şeye ağlıyorum . Ya da ağlanacak şeyler miydi bunlar ? Bedeni benden ayrıldığında halen nefes nefeseydi . O da korkmuştu . '' Kimdi o ? He ?Ne yaptı sana? bir yerin acıyor mu ? Söylesene Melis ?! '' sustum . Öylece sustum . Ve koştum. Çok hızlı . Ne olur gelmesin . Ona daha çok zarar veremem . Ne olur gelme , git ... Yapamam . Hayatım boyunca yalnız yaşadım . ister istemez yoruldum . sen sakın yorulma . hasta olma . yıpranma . 13 yaşında intihar etmeye kalktım . Ağabeyim yüzünden . köprüden atlayacaktım . Ki atladım . Soğuk suyun içine sıcak tenim girdiğinde anladım .Ben salaktım . Tam bir salak . Koptu gitti kalbim vücudumdan .Bazen ölmek istiyorum , biliyorum annem çok üzülecek . Ama ben babamı çok özledim . Baba ... Duy beni ne olur. Seni çok özledim . Kokunu özledim . Unutacağım diye korkuyorum . Nerdesin ? Neden bıraktın bizi ? hayat çok acımasız ... Bencil... Sınırlı ... Senin de sevdiğini sanmıştım. Ya da öyle olmasını istediğim için, kendimi buna inandırmıştım. Yeter artık kalbim , Kalbim acıyor . İçim yanıyor . Canım yanıyor . Dayanamıyorum . İhanete uğramak nedir bilir misiniz yıllardır yalnız kalmak. yapa yalnızken duvarların üstümüze gelmesi ? Ağlayamamak ... Defalarca ölmek aynı yerde hem nefes alıp hem nefes vermek ... Ayaklarımı hissetmiyordum . Koşmaktan yorulan ayaklarım bana ölüme giden derin ve uzun yolu anımsatıyordu . Yıllar önce atladığım köprüye gittim tekrar . Yavaş adımlarla atladığım yere doğru ilerledim . Ve demirlerinin üstüne çıktım . Evet tamda onu yapacağım . Kimseye yük olamam ki ben ... Anne ... Özür dilerim ... Abi ... Özür dilerim gitme sırası bende ... Duygu ... Hoşçakal kardeşim... Yağız... Hoşçakal sevdiğim ... Özür dilerim . Ayağımı bir adım öne , boşluğa uzattım . Tam atlamayacağım dedim ama çok geçti dengemi kaybettim ve düşüyorum derken bir el elimi tuttu . Yağız ... '' Melis ? Me- Melis? Kurtaracağım seni ! Gidemezsin ! '' kayıyordu ellerim . Ağladığım için ıslaktılar. Ve ben tam düşerken oda benimle birlikte atladı . Ve düştük ... Sadece öldük ... Beraber ... Soğuk suyu vücudumda hissettiğimde ... Kendimi aşağıya doğru bıraktım ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra yavaşça gözlerimi araladım . Bir vücut yüzüyordu . Yağızdı . Emin olduktan sonra tekrar kapadım gözlerimi . Bir eli belimde hissettiğimde içim rahatladı . Ama artık nefes alamıyordum . Ölüyor muydum ? Neden ? O varken yanımda olmaz ! Beni suyun dışına çıkardığında kıyıya yatırdı . Kolumu bile kaldıramıyordum . Ellerini yüzümde hissettim ... Yüzüme gelen saçlarımı geriye attı ve '' Melis uyan güzelim !? Hadi ne olur ? Ne yaptın sen ya ?! Neden ?! Ne olur uyan ! Seni ... Koruyacağım ... Söz veriyorum ... Söz ... Ne olur kalk şimdi . ne olur ! '' Su yutmuştum . Sesler boğuk boğuk geliyordu . Beni yavaşça yan çevirdi ve sırtıma vurdu . '' Çıkar hadi . Hadi güzelim . Yapacaksın . Bırakma beni ... bizi ... '' dediğinde suyu çıkarmıştım . Öksürüyordum . bana sarıldı . ve bir oh çekti '' İyisin . Çok iyisin . Sorun yok bak geldim, yanındayım . Üşüyor musun ? He ? Bende ıslağım ama nasıl yapacağız ?! '' dedi ve beni yavaşça ayağa kaldırdı . Eğilip kucağına aldığında o kadar güçsüzdüm ki . Kendimi ona bıraktım . Ve başımı omzuna yasladım . Yorgundum hemde çok ... Ve yavaşça gözlerim ağırlaştı ... Ve kapandı ...
-------------------&----------
Yağızın ağzından ;
Islak bedeni kollarımdaydı . Uyumuştu . Çok çok korktum. Neden ki ? Neden birden bire burası ? Ve böyle bir şey yapma isteği ? Zaten soğuk hasta olacak . Onların evine yaklaştığımızda cebindeki anahtarı ile kapıyı açtım . Ve iki saatlik arayıştan sonra odasını buldum ve yatağına yatırdım . Üstü ıslaktı ve değişmesi gerekiyordu fakat o kadar güzel uyuyordu ki kıyamadım . Yarım yamalak ellerimi gömlediğin düğmelerine götürdüm . Ve yavaşça çıkardım . Ah kalbim . Tamam bir dakika şimdi dolabına gittim ve pijamalarını çıkardım . Hemen üstünü giydirdim . Etek vardı şırada ve aynı zamanda şort etekti bu yüzden iki kat zor olacak . Neyse başlayalım . Eteği zar zor çıkarıp bakmamaya çalışarak altını da giydirdim . Ve örtünün altına soktum onu . Banyodan saç kurutma makinesini alıp üzerine ve azar azar saçlarına sıcak havayı savurdum . Sonra tekrar yerine koydum . Yanına uzandım . İzledim ... O kadar masum ve güzeldi ki ... Ahhh .... gerçekten !! ama vakit biraz geç olmuştu yani her an annesi gelebilirdi saate baktım ve saat 18:02 ' yi gösteriyordu . Yataktan hızlıca kalktım ve eğilip saçlarının arasına bir öpücük kondurdum . Ve evden çıktım . Tam bir adım atacaktım ki ... Sanırım melisin annesi olması gereken kadın bana ;
'' sen kimsin be ?! '' dedi
VE EVEEET UZUN ZAMANDIR BÖLÜM GELMEDİ MALUM TEOG KALKTI AMA NEYSE YAPÇAK BİR ŞEY YOK ÇALIŞMAYA DEVAM SİZİ SEVİYORUM ... BEĞENİP YORUM ATMAYI UNUTMAYI . SİZİ SEVİYORUM... BİRKAÇ AY YANİ 2 HAZİRANA KADAR BÖLÜM GELMEYECEK AMA BELKİ ARADA BİR ŞEYLER YAPABİLİRİM ...
