Yönetmen BEN Başrolümde SEN..

Derin Uyku 1

     Sevgili arkadaslar yoğun dersler ve sınavlar nedeniyle hikayeye devam edemedim bu yüzden özür dilerim...
   
   Inşallah bundan sonra daha seri bir şekilde devam ederim... Kusuruma bakmayın... sizi seviyorum:)
      
   

  -Uyanması gerek dünden beri uyuyor. Artık endişeleniyorum anlıyor musun?

-Tamam canım endişelisin bunun farkındayım bende en az senin kadar endişeliyim ama sakin olman lazım.

-Sakin falan olamam ben... sakin falan olamam!

-Hayatım bunların olacağını biliyordun lütfen güçlü dur kızımız için, prensesimiz için yapamaz mısın?

-Deniyorum inan bana bunu deniyorum.

       Gözlerim kapalıydı ama bilincim açıktı annem ve babamın konuştuğu herşeyi gayet net duyuyordum ama hareket edemiyordum. Gözlerimi açmayı denedim ama göz kapaklarım çok ağırlaşmıştı kaldıramıyordum .

   Ne olmuştu ki az önce yaşadıklarım sadece rüyaymıydı .O ne sesti ama . Korkudan düşüp bayılmamak için baya bi çaba gösterdim...

    Son bir hamleyle tekrar açmaya çalıştım bu sefer aralayabildim ancak.

Odadaki ışık gözlerimi yakarken annemin sesi tiz bir şekilde kulağımı delmeye başladı ağlayan bir ses tonuyla konuştu

-Allah'ım şükürler olsun açıyor gözlerini. Dicle kızım beni duyuyor musun ?

Annem neden böyle endişeliydi bana birşey mi olmuştu. Hemen sarıldı sonra da elini anlıma yanaklarıma koydu.

Işıktan kamaşan gözlerimi tekrar açtım ve anneme baktım.

-Bana birşey mi oldu anne?

Öyle bir ses tonuyla söylemiştim ki sesimi ben bile zor duymuştum. Birşey hatırlamıyordum rüyamdan başka. Tek hissettiğim acayip bir açlık hissiydi.

Ağzını açıp cevap vereceği sırada
fırsat vermeden tekrar başka bir soru sordum.

-Anne kahvaltı hazır mı çok aşırı açım şu an.

-Kahvaltı mı?

Babam hem şaşkın hemde dalga geçerek sordu sonra da

-prenses inanamayacaksın ama tam olarak yermi sekiz saattir uyuyorsun.

-Babaa şakanın sırası değil.

Annem o an bana bakarak

-Canım baban haklı .

dedi kaygılı bir şekilde

-Dalga mı geçiyorsunuz benimle. Eğer bu bir şakaysa hiç komik değil anne.Hem okula bile gitmedim .

-Okulu unut şimdi biz hocalarınla konuşup iki gün izin aldık. Sen şu an kendini nasıl hissediyorsun. Çok fazla uyudun.

-Baba inan ki şuan büyük bir açlıktan başka hiçbir şey hissetmiyorum.

-Tamam canım sen kalk bir duş al annende sana  güzel bir akşam yemeği  hazırlasın.

Gülümsedim babama ve saatin kaç olduğunu sordum. Saat gecenin 11'ydi.

Ilk başta inanmamıştım ama sonra kalkıp telefona baktım . Saat doğruydu Nasıl olurda ben bu kadar uzun uyuyabildim ?
Olanları aklım alamazken arama ve mesaj kutusuna takıldı gözlerim. Tam 247 mesaj ve 102 arama vardı.

Arayanlar sırasıyla Açelya  Ela ve nee Umut mu ?
Numaramı mı almıştı...kimden ?

Sorusu bile saçma Ela sağolsun tabi.