Ceketimin Cebi

88 0 0
                                    

1 Kasım
Güçlenir insan bekledikçe. Sabır nedir önce onu öğrenir..
Küçük, zayıf bedenine tatmadığı duyguların kapısını açar. Bilir mi? Bilmez; yaşayacaklarını. Hissedeceklerini ardından...
'Zaman' onu bir sağa, bir sola sonra tekrar sağa fırlatırken elleri, kolları kendini bırakıverir. Beklemek acıdır. Acıyla zevk alan bizler, ceketimizin yırtık yerine koyduğumuz umutsuzluğu kimselere göstermeyiz.. Herşeye güler, 'hayat kısa' diye dolaşırız. Biz diyorum;sen, ben ve biz gibi daha nice insan.. Kavuşamayan, beklentisi olmayan, umutlu gibi davranıp umutsuz, aşkları gerçek düşünceleri hayal olan sen, ben ve nice insan.

KÖMÜR SAKALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin