Het is mijn schuld..

212 5 0
                                    

Ellis pov.

Ik loop samen met Jake in het park. We moesten eten voor de rest halen want die zijn natuurlijk weer te lui om te gaan. We praten over van alles en nog wat. Ik loop langs wat leuke winkeltjes en kijk Jake lief aan. Hij lacht en zegt dat ik mag kijken. Ik ren als een klein kind de winkels in. Woah, allemaal leuke kleren hier! Ik pak van alles en ga passen. Ik kies wat ik wil kopen maar dan pakt Jake alles uit m'n hand. Hij rent naar de kassa en betaalt snel. Ik scheld 'm buiten uit dat hij dat niet had moeten doen. Maar later bedank ik hem. We lopen naar de broodjes zaak en halen eten. Dan lopen we naar de snoep winkel en halen een hele voorraad snoep.

Daan pov.

Ik zie Nina in de tuin zitten dus ik loop naar d'r toe. 'Hey wat zit je hier zo alleen?' Vraag ik. Ze antwoord door d'r schouders op te halen. Er is iets aan de hand met d'r. Maar ik weet niet wat het is. 'Daan..' Zucht ze. 'We hebben uhm, ja, je weet wel..' Ik weet precies wat ze bedoelt. 'Het was veilig toch?!' Vraagt ze. 'Ja!' Maar ik weet dat dat niet zo is. Het voelt niet goed om tegen m'n beste vriendin te liegen. Ik probeer met Nina te praten maar ze is zo afstandelijk. Dan pak ik d'r bij d'r polsen, ze gilt het uit en ik laat ze snel los. 'Sorry..' Zeg ik zachtjes en kijk naar beneden. Ik zie Nina vanuit m'n ooghoeken naar d'r polsen kijken. Rood, vol met krassen. Ik weet zeker dat dat mijn schuld is. Ik loop maar naar m'n kamer, want anders ziet iedereen dat ik ga huilen. Ik doe de deur op slot en ga ertegen aan zitten. Ik pak m'n oordoppen en zet op z'n hardst de muziek aan. Dan open ik de twitter app. Ik zie dat Nina net wat tweet "@NinaHoutkampx ; ik hou van je, maar dat weet je niet. Je doet me pijn, en dat weet je ook niet.. ". Ik voel me zo schuldig. Ik tweet nog "@0547daan ; het spijt me zo erg. Dit is mijn schuld..". De tranen komen weer, ik wil weg. Voor altijd.

My life changed. { a MainStreet story }Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu