My life changed. { a MainStreet story }

Gone.

Daan pov.

Zal ik het doen? Nee, dan begin ik weer aan het begin. Maar ik wil het doen. Nee Daan. Jawel. Uhg, de stemmetjes in m'n hoofd zijn zo vervelend. Ik denk terug aan vroeger. Ik was zo vrolijk en blij. En nu, nu is alles voorbij. Dan ben ik er klaar mee. Ik haal m'n horloge eraf. Ik pak en mes en zet hem op m'n pols. Doen? Of niet? Zachtjes haal ik hem er langs. Heel zachtjes. Ik zie een druppel bloed. En nog een, en nog een. Het blijft bloeden. Ik pak een handdoek en dep het droog. Ik kijk naar buiten en zie dat iedereen in de tuin zit. Mooi. Dan kan ik weg. Ik schrijf eerst nog een brief en leg die op m'n bed. Zachtjes loop ik naar buiten. Dan ren ik, ik weet niet waar ik heen ren. Maar ik ren. Heel ver weg.

Nina pov.

Ik zie Daans tweet, ik word er verdrietig van. Ik weet het niet met hem, ik bedoel, ik vind hem echt heel leuk. Maar ik weet het niet. Ondertussen word het later en later, en Daan is nogsteeds niet van zijn kamer. Ik maak me zorgen. Als hij er over een half uur nog niet uit is ga ik kijken. Als hij weer snijd, dan weet ik dat het mijn schuld is. Ik had met hem moeten praten, en hem niet moeten negeren..

Rein pov.

Ik ben samen met Chloe in de speeltuin. We zitten op de schommel. 'Reintjeeeee!' Zegt ze. 'Jaaa babe?' Chloe is nou al ongeveer 4 maanden m'n vriendin, en ik ben trots op haar. Ze is de beste. Maar nu wil ik iets romantisch doen, maar geen idee. Ik denk dat ik haar uiteten neem vanavond.

Daan pov.

Ik ren, nogsteeds. Zo ver als ik kan. Ik kom bij het strand aan, het is stil en verlaten hier. Precies wat ik nodig heb. Ik kijk op mijn telefoon, geen nieuwe berichten. Het boeit ze waarschijnlijk niet eens.. Ik stuur Nina als enige een bericht. "Lieve Nina, het spijt me zo erg. Je bent de beste. De jongen die jou mag hebben zal gelukkig zijn. Ik hou van je.. x Daan."

Ik zet m'n telefoon uit en pak het mes.

Nina pov.

Ik krijg het berichtje binnen en lees het. De tranen springen in m'n ogen. Ik roep dat we Daan moeten zoeken. Ik hoop dat het niet te laat is..