My life changed. { a MainStreet story }

Op de boot.

Nina pov.

Ik zit al vanaf 4 uur beneden in m'n 'pyjama', eigenlijk gewoon een kort broekje en topje. Het is nu half 6. Iedereen slaapt nog. Denise en Ellis liggen in mijn bed, ik lag er ook bij. En de rest in de logeerkamer. Ik doe m'n haar maar in een staart en m'n schoenen aan. Zachtjes doe ik de deur open en loop naar buiten. Ik ga maar hardlopen. Na een uur ben ik weer thuis, Daan en Owen zitten beneden. Ik zie dat Daan hele rode ogen heeft. Ik voel me schuldig, het is mijn schuld. Ik zag gister op twitter dat het uit is tussen Daan en Jade. Ook mijn schuld. Alles is mijn schuld.

Ik loop naar de badkamer en pak m'n mes. Ik maak stilletjes een paar krassen..

Samira pov.

Ik word wakker in een leeg bed. Saai. Owen en Daan zijn al uit bed. Ik ga me dan maar aankleden als m'n wekker gaat. Ik loop naar de badkamer en zie daar Nina. Ze ligt op de grond, met bloed om d'r heen.. Ik gil zo hard als ik kan. Ik hoor Owen en Daan naar boven rennen. Ik sta te huilen en weet niet wat ik moet doen. Nils die naast me stond rent naar Nina toe en laat het bloeden stoppen. Daan die staat verstijft naast me en Owen die troost me. Nina komt gelukkig bij, ik zie dat haar hele pols onder de krassen zit. Dit wist ik helemaal niet. Ik kijk naar mijn eigen polsen. Witte krassen..

Na een paar uur zitten we op de boot. Nina ligt op bed, en Denise en Ellis zijn bij haar. Daan Rein en Nils zijn zwemmen. En Owen en Jake zijn bij mij. We praten maar wat. Ik zie dat Owen er niet bij is met z'n hoofd dus ik vraag wat er is. Dan zegt hij wat m'n hart breekt.. 'Saam, het spijt me, maar ik ben verliefd op Danique..' Ik snap het wel, ze is hartstikke mooi. 'Owen ga achter haar aan! Ze vindt jou ook leuk. Ik gun het je.' Ik meen elk woord wat ik zeg. Owen knuffelt me. Het is uit..

We zijn nog niet vertrokken, dus ik pak m'n koffers, schrijf snel een brief en vertrek.