The Broken Bitch

Chapter2: Swan University

Carmii's POV

"Ateeeee!!!! Bangon na!!!" jusqq. konti na lang tatanggalin ko na ngalangala ng pinsan ko.

"Yna Coleenn Cullen! Stop being a human alarm clock. It's just 6:00 in the morning, what's wrong with you?!" Pasigaw ko din saknya.

"Bitch please, 8:00am ang class mo and you're not yet enrolled. Ate Dabs and Tine will be here at 7. Get up! Let's have breakfast together" reklamo niya sakin. Bwisit talaga kahit kelan yon.

"Okay. I'll be there in a minute" tuluyan na akong bumangon at ginawa na ang morning rituals ko.

Kasalukuyan akong nagsuot lang ng black jeans at white V-neck na shirt, pinaresan ko din ito ng rubber shoes lang na may heels na mababa.

"Hey girl. You ready? We're getting late na besty!" si Christine talaga.

"I'm done. Baba na ko saglit lang, I'll just comb my hair."

Pagbaba ko, nadatnan kong naka upo sila sa sala habang kumakain ng cookies na gawa ni Yna.

"Here comes the turtle!" pambungad ni yeye sakin. At nagtawanan silang lahat.

"Damn you cuz. By the way, hindi ba kayo nag breakfast at dito pa kayo kumain? I'm not informed na naghihirap na mga bestfriends ko? Lol" sabi ko sabay kusilap sakanila.

"Stop being a bitch to us Carmz. I'll kick your face soon" sagot ni Dabbie.

"Hahaha kidding aside, let's go?" paalis na sana kami ng hilain ako ni dabbie at hinarap ako sa malaking salamin namin sa tabi ng TV.

"What now stupid?" irita kong tanong sknya.

"Where do you think you are going Carmii?"

"School biatch"

"Gaga! Bakit wala kang uniform? Look at us. We're decently wearing our uniforms. And you?" tanong niya.

"Bitch, mag eenroll pa lang ako. Do you think may uniform ako here?" sagot ko sknya ng nakataas ang kilay.

"Hell yeah, let's go" tila ba napahiya siya at umalis agad HAHAHAHAHA. Iloveyoutoooo bessy!

S W A N - UNIVERSITY//

Nakarating kami kaagad. Halos 20minutes lang naman ang biyahe mula sa bahay hanggang dito eh.

"Let's go to the Principals Office?" Sabi ni Tine. Kaya sumunod lang ako.

Awww namiss ko dito. Maraming mata ang nakatingin saakin parang ngayon lang naka kita ng Dyosa. Hays

Pumasok sila Tine sa loob at ako naman ay nasa labas lang dahil wala pa naman ang principal sa loob. Wtf? 7:50am na, asan na yun? Ipasisante ko kaya siya. Yah, you heard it right. Lolo ko kase may ari ng school na to. And yes? Ganon kami kayaman.
Libutin ko nga muna tong school habang wala pa yong matandang dalaga na yon.

Lakad...
Lakad...
Lakad...
Lakad...
*boogsh*

"What the hell?!" sigaw ko sa lalakeng nabangga ako.

"Sorry Miss. Hindi kita nakita. Pasensya na" sabi sakin ng lalakeng mukhang weird.

"Oh really?! Where the hell did you came from? Di mo ako nakita? Duh. You have two eyes plus your eyeglasses. Then how on earth you didn't see me?! Apat nga yang mata mo oh! Shit" sigaw ko saknya ng diretso.

"What? May diperensya din ba yang dila mo at di ka makasagot?! Damn" sigaw ko ulit.

"Pasensya na. Nagmamadali lang ako kase late na ako sa klase ko, at ikaw tong bigla nalang lumabas sa hindi malaman na lugar, now excuse me kase male-late na ako" sagot niya sa akin at nilagpasan nalang ako. Pero bago siya maka alis, huminto muna siya at muling humarap sa akin.

"You know what miss? Maganda ka na sana kung hindi ka lang bitch. Nga pala, hindi ka natumba or what. Masyado kang OA" at tuluyan na nga siyang nawala sa paningin ko. Gawd!!!! How dare that boy!!!

Pinagtinginan ako ng mga tao kaya sa sobrang badtrip ko, bumalik nalang ako sa office. Damn this University! Bakit may ABNORMAL na nakapasok dito?!!!!!!!!!!!!!!!! I swear, hindi magiging maganda ang pag stay niya dito. I will make his life miserable!!
*kriiiiiiiiiiiiiiiing kriiiiiiiiiiiiiiiiiing*

"Hey carmii. Here's your sched-- oh my god. What's with that face?" tanong ni Tine sa akin.

"Nothing. May nasalubong lang akong abnormal na demonyo!" Gigil kong sabi.

"HAHAHAHA. What? So, nahanap mo na forever mo? Pareho kayong devil HAHAHAHA" pang aasar ni Dabbie sakin.

"Shut up. There's no such thing as FOREVER. Isa lang itong kathang isip, aasa ka lang at masasaktan. So shut up. It's not a good joke" sabi ko ng malumanay at bahadya ng aalis.

"Hoy gaga joke lang yon! Saan ka pupunta?" sabi ni Dabbie.

"Going home"

"Why? Start na klase noh!"

"Bukas na ko papasok. Besides, wala pa yong uniform ko. Mamayang gabi pa darating. Bye" pagpapaalam ko, pero kinatok ni dabbie yong window ng car ko.

"Carmii, makaka move on ka din. Maybe there is no such thing as Forever. But, lifetime do exist. Wag kang mawalan ng pag asa. Darating din yan. Let love find you." seryoso niyang sabi sakin.

"Oh please bitch, i wanna slap u hard" sabi ko nalang at tumawa kami ng sabay

sa mga salitang yon galing kay Dabbie, napa isip ako. I can't be miserable forever, yeah right there's no such thing as foreverrrrr. So maybe someday, I'll be happy and contented with my prince. But for now, all I can do is pretend that it doesn't haunt me anymore.