3-bölüm

42 3 0
                                    




Bana ''bilekliğimi ver'' dedi.. Koridordaki çarptığım çocuk Anlamamıştım,yüzüne anlamsız ifadeyle bakıyordum.. o sırada bir hamleyle kolumu tutmuştu acıyordu çok acıyordu...

''Ya canımı acıtıyorsun bıraksana kolumu'' dedim yüzümü buruşturarak..

''Bilekliği vermezsen daha da sıkıcam o kolunu'' dedi yüz ifadesini hiç bozmadan.

Gözündeki o maviliğin en koyu tonunu görebiliyordum sanırım en önemli eşyası kaybolmuştu ''Bilekliğin bende yok'' dedim bağırarak

sıkılmıştım artık bu çocuğun bana böyle davranmasından, bağırmam kuvvetli olmuş ki bütün sınıf bize bakıyordu gözler üzerimizdeydi anlamıştım Kolumdan tutup olduğu gibi duvara çekmişti beni,sırtımın duvara vurmasıyla verdiği o acı yüzüme yansıyordu neredeyse ağlıcaktım..

bir anlığına gözlerimi kapattım Elisanın sesini duymuştum ''Poyraz,bırak arkadaşımı sen kimsin ya ?'' Dedi.

Gözlerimi açtığımda,oldukça yakın yüzlerimiz ve gözlerimin içine bakan poyrazla karşılaştım, ilk defa bu kadar yakından görüyordum gözlerinin maviliğini ''Elisa,bir hırsızla arkadaşlık yapmak nasıl bir duygu'' dedi poyraz.

Gözlerini hala benden ayırmıyordu Birden kollarımı serbest bırakıp sınıftan olduğu gibi çıktı gitti Sinirlenmiştim hırsız demişti bana neredeyse ağlıyacaktım zor tutuyordum kendimi en sevmediğim hareketlerdi bunlar,arkasından gidip ben hırsız değilim diye bağırmak istiyordum ki yapıcaktım da bunu,elisanın ''gitme,boşver'' gibi laflarına aldırmadan bende çıktım sınıftan

poyrazı görmüştüm Koridorda birbirimizden baya uzaktık,bağırmak istedim koridorda poyraz diye sonra yanına gidip konuşsam daha iyi olur diye düşündüm Biraz daha hızlı olmalıydım çoktan okulun bahçesine çıkmıştı bile Hemen kapıya doğru ilerledim bende,çevreme baktığım da poyraz siyah arabasına biniyordu,ben bile burda 1.5 senedir okuyordum ve istediğim gibi çıkamıyordum bu okuldan, bu çocuk nasıl rahat elini kolunu sallayarak okuldan çıkıyordu hayret etmiştim,hemen bahçedeki bir ağacın gövdesine saklandım birisini bekliyordu arabada belliydi çünkü çoktan giderdi bineli 5 dakka olmuştur...

hemen arabanın arka tarafından kapşonlu bir adam poyrazın arabasına doğru ilerliyordu,okulun bahçesine çaktırmadan şöyle bir bakınmıştı,birden o refreksle kendimi daha da sineye çektim beni bu halde görürse gizli gizli baktığım ap açık ortadaydı,belliydi anlardı Hemen ön tarafa geçip oturdu ve  basıp gittiler, bende rahatlarcasına içimden bir 'ohh' çekmiştim görmemişlerdi beni zaten poyraz görseydi büyük ihtimalle hırsız olmayı bırak bir de ajanmısın sen veya o tarz kelimelere maruz kalırdım Tekrar sınıfa doğru gittim, içimden şeytan git takip et dese de yapmadım zaten tek anlamadığım konu bana neden hırsız muamelesi yapıyordu kendimi ıspatlayana kadar bırakmıcaktım peşini poyrazın, o sırada ne yapabilirim diye düşünürken koridorda elisayla karşılaştım ''Kızım nerdesin sen,hoca seni az kalsın yok yazıcaktı ben kurtardım hayatını borçlusun bana'' dedi.

''Poyrazı gördüm..'' dedim düşünceli ifademle

'' eee sonra?'' Dedi pek takmamıştı sinir olmuştu o da belliydi

'' ya kızım gördüm işte arabasına bindi,arkasından da bir adam geldi bindi gitti adam belli kötü birisiy di ama kimlerle takılıyor bu çocuk ya'' dedim.

'' ya kızım sanane,kimle takılıyorsa takılsın hadi yürü sınıfa gidelim'' dedi elisa kolumdan çekiştirerek

''İyi be tamam,çekiştirme kolumu''dedim

kolumu rahat bırakarak Sınıfa girdiğimizde hocanın o kızgın bakışlarına maruz kalmıştım yine o bilindik alışılmış olan 'utandım,geç kaldım,özür dilerim' bakışını yüzümü eğerek göstermeye çalıştım. Sıraya doğru gittik elisayla

poyrazla aynı sınıftaysak hiç gelmiyordu sınıfa o birden aklıma takılmıştı acaba neden gelmiyordu böyle giderse okuldan büyük ihtimalle atılırdı ama hocalar niye çok fazla takmıyordu,ne kadar bu durumu araştırmak istesemde yapmadım banane kendi hayatıydı, sıraya geçtiğimde hoca coktan başlamıştı ingilizce dersine dersi dinlemiyordum camdan dışarı baktım aklıma poyraz geliyordu 'kendine gel kızım ya' dedim kendi kendime sesli söylemiştim bunu sanırım

Elisa ''ne,anlamadım'' dedi bana dönüp

ingilizce dersini çok severdi,pür dikkat hocayı izliyordu elisa da '' he,yok birşey sen keyfine bak'' dedim saf halimle

''Ders bitsin konuşucaz'' dedi elisa

Aslında konuşulcak birşey yoktu ama aklımda bazı sorular vardı onuda elisaya sormak değil kendim bulmak istiyordum o kapşonlu adam kimdi bana neden hırsız muamelesi yaptı o kapşonlu adamla nereye gittiler hepsini bilmek istiyordum, ama sanırım ömür boyu bilemicektim

poyraz belli sinirli bir çocuktu oldukça da yakışıklıydı o yüzüme daha da yaklaştığında inceleme fırsatı bulmuştum, gamzesi de vardı saçları hafif gözlerine deyse de bu onu rahatsız etmiyordu tam tersi hoşuna gidiyor gibiydi, sinirli olunca gözlerinden kesinlikle belli oluyordu ,Camdan dışarıya dalmıştım, hocanın ismimi seslenmesiyle irkildim birden

''Aleyna,kalk ve tahtaya gel'' dedi.

Mecbur,elisanın yol açmasıyla çıktım sıradan tahtaya doğru ilerledim.. hocanın tahtaya yazdığı soruya anlamsızca bakıyordum, sınıftaki bir kaç kişinin sessiz kıkırdamasını duymuştum arkama dönüp 'çok biliyorsanız siz yapın' diye bağırmak gelmişti içimden ama yapmamıştım,

zil çalsa diye dua ettim ama çalmıyordu işte,bir hocaya bir tahtaya bakmaya devam ettim ''Aleyna,geç yerine tamam'' dedi hoca pes edercesine

O sırada kapı birden açıldı,bütün sınıf kapıya doğru dönmüştük poyraz gelmişti Hoca bir şey demedi belli sinirlenmişti ama...

Poyraz boş bir sıraya oturup bana doğru bakmıştı,bir anlığına göz göze gelmiştik Birden kafamı eğerek sıraya doğru gittim. Sıraya oturduğumda ne kadar çok bakmak istesem de ona bakmıyordum kendimi tutuyordum ama içimden nedense hep bakmak geliyordu Neyse ki zil çalmıştı son zil di hemen çantamı hazırlayıp elisanın koluna girip sınıftan çıkıyorduk ki o tanıdık ses ''Beni izlediğini biliyorum''...


YORUMLARINIZI BEKLİYORUMMM !!!
KARAKTERLERLE İLGİLİ YORUMLARINIZI DA BEKLİYORUM :)
BİR YANLIŞIM VARSA MESAJLARINIZI DA BEKLİYORUM, İLK HİKAYEMDİR :)))

UMUDUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin