Poyraz o kadar sinirlenmişti ki 'kendine gel, boşver' desemde yumruklarını hazırlamış vaziyette grubun yanına doğru hızlı bir şekilde gidiyordu bende arkasından gidiyordum biraz sonra olacakların hafif korkusuyla endişeli bir şekilde poyraza bakıyordum, ne kadar sinirli olsamda ona,zarar görsün istemezdim ve karşı gruba bakılınca da zarar görecekti emindim...
Poyraz '' bilekliği ver, defol git'' dedi burnundan soluyarak
Karşı gruptaki çocuk daha da egolu haliyle bilekliği yanındaki çocuğa verip poyrazın daha da dibine girerek birbirlerine ölümcül bakışlar atmaya başlamışlardı, poyraza son kez belki işe yarar umuduyla
''Poyraz,hadi gel gidelim boşver'' dedim. Tabi ki fayda etmedi.
Daha önceden kavga etmişlerdi belli aralarında bir sorun vardı bilmiyordum ama bunuda öğrenecektim. Çok meraklı bir kızım ya ben.
Poyraz tek bir hamleyle çocuğun burnuna kafa attı,attığı anda karşı çocuk birden yere yığılı vermişti, arkadaki çocukların hepsi poyraza yumruklar atmaya başladı,kimisi yumruk atıyor kimisi karnına tekmeler atıyordu, bileklik yerdeydi hemen gördüğüm gibi elime alıp cebime attım..
Neredeyse ağlıcaktım poyrazın yüzü kan içindeydi çok üzülmüştüm hemen kenara çekilip polisi aradım sonra tekrar gücümün yettiği kadar poyrazı içlerinden almaya çalıştım, gücüm yetmiyordu işte...
kalakalmıştım,ellerim kollarım bağlanmıştı sanki. Gözümden yaşlar akıyordu çok korkuyordum bir an önce polisler gelmeliydi yoksa poyraz kan kaybından ölecekti yerde ağzından her vurduklarında küçük iniltiler çıkıyordu çok canı yanıyordu,çığlık çığlığa yapmayın diye bağırsamda kimse beni dinlemiyordu,burnuna kafa attığı çocuk gözlerden kaybolmuştu... ne tarafa gittiğinden de bi fikrim yoktu görememiştim
Polis arabası bize doğru yaklaşıyordu içlerinden bir tanesi kafasını kaldırıp polislerin geldiği tarafa baktı
''Abi,polisler geliyor kaçalım'' dedi endişeli bir sesle
Hepsi bir anda ordan oraya kaçmışlardı kaşla göz arasında birden kimse kalmamıştı
parkta,telefonuma baktığımda babamın 3 kez aradığını gördüm... paniklemiştim ama poyrazı bırakmak istemiyordum, hem polisleri ben aramıştım olayı gören kişi olarak beni merkeze alıcaklardı, olayın nasıl geliştiğini bir bir anlatacaktım...
Poyraz bir yandan elindeki mendille kanları temizliyor bir yandan da polise birşeyler anlatıyordu bende daha sessiz bir yere geçerek babamı aradım
'' aramışsın baba duymadım''
''Aleyna neredesin sen?''
''Elisayla parktaydım baba'' dedim.
İnşallah ses tonumdan yalan söylediğimi anlamamıştır, yalan söyleyince kelimeleri tekleyerek söylüyordum ama şuanda ağzımdan kelimelerin birden çıktığına bende şaşırmıştım
''Geç oldu aleyna,çabuk eve gel daha konuşcaklarımız var'' dedi.
''Baba ben bu akşam elisalarda kalıcam,sonra konuşuruz biraz moralim bozuk'' dedim,anlayacaktır beni öyle umuyordum.
''Hayır direk eve gel'' dedi.
Eve gitmemeye kararlıydım gitmeyecektim poyrazın yanında olmalıydım, halini gördükçe onun telefonu kapatıp yanına gitme isteğim artmıştı bile.
''Baba bir kere olsun anla beni,ben elisalarda kalıcam!'' Dedim sesim yükselmişti o konuyu şuanda hiç düşünmüyordum bile ama babamla muhakkak konuşacaktım,sessiz kalmayacaktım.
O konuyu da bahane ederek biraz duygu sömürüsü yaparak babama tekrardan
''Tamam mı baba?'' Dedim,
biraz sessiz kaldıktan sonra babam ''peki, aradığımda açılacak o telefon ve sabah okula gideceksin formaların burda'' dedi babam
