Life Of Cloë

#13 Een nieuwe jongen? & Levi

P.o.v Anna

Het is nu 2 weken na de vakantie met de squad van Cloë die er helaas niet meer is, ik heb haar wel een paar keer gezien met Anna, Esmee en Lucas.

Het gaat helaas niet goed met Levi, wat hij heeft weten we nog niet. We krijgen straks de uitslag van de dokter. Of het positief of negatief is weten we niet. Ik zit nu in me kamer te wachten op een melding van Levi, ik wacht nu precies een uur. Ik besluit Esmee te appen. Na haar geappt te hebben gooi in me telefoon weg en probeer na te denken, door de dood van Cloë is de band een stuk sterker geworden tussen Levi en mij. 

Er word aan gebeld; ik loop naar de deur en doe open. Er staat iemand die ik liever niet wou zien.

'Wie is dat?' Vraagt Esmee die de trap af komt lopen, 'niemand' antwoord ik op haar vraag. 'Okey' antwoorde ze en liep weer naar haar kamer. 'Wat doe jij nou weer hier?' Vraag ik aan Dennis de jongen die ik juist haat. Hij komt nooit hier, 'en hoe kom je aan mijn adres?' Afwachtend op zijn vraag. 'Ik kom mijn excuses aanbieden, en ik kom aan je adres van Sa-' voor hij zijn zin kan af maken gooi ik de deur dicht voor z'n neus. Ik heb er nu geen zin in mompel ik in mezelf.

Ik loop naar de woonkamer en tref daar weer Kimberly, Levi en  Lucas aan. Ik negeer ze en loop naar de keuken, daar pak ik een zak chips en ga op de bank zitten naast Lucas. Ik kijk recht voor me uit, diep in gedachten zonder iets te merken denk ik aan Cloë. En wat ik vroeger allemaal mee maak, en vooral wat er nog komen gaat.

Ineens krijg ik zo'n gevoel. Een gevoel dat niet te beschrijven is, ik gooi de zak chips op de schoot van Lucas die druk bezig is met praten, ik ren naar de badkamer; Althans dat probeer ik. Halverwege de trap val ik naar benden en voel een keiharde klap tegen mijn hoofd en alles word zwart.

P.o.v Lucas

Ik ben druk aan het praten met Kimberly en Levi als we het over Anna hebben zwaai ik mijn hand voor haar gezicht. Geen beweging. Ik probeer haar door elkaar te schudden 'ANNA'  roep ik. Nog steets geen antwoord. Ik begin me echt zorgen te maken, ineens gooit ze haar zak chips op mijn schoot en rent naar boven.

We kijken elkaar verbaast aan, en gaan verder met praten. BOEM. We kijken elkaar dit keer geschrokken aan, we lopen naar de gang en treffen daar Anna aan op de gang aan. Ook Esmee staat ineens boven aan de trap, 'Wat is er gebeurt?' Hoor ik Esmee boven aan de trap roepen.

'Ik weet het niet Es' antwoord ik terug. Ik leg alles uit over de zak chips enzo, 'Kim! Bel de ambulance nu!' Schreeuwde ik zowat door het huis. Niet veel later vult het geluid van de sirenes de straat, ik doe de deur open en leg uit wat er gebeurde.

Terwijl de broeders Anna op de brancard leggen en het ambulance busje is word geduwd troost ik Esmee. We maken later alles schoon en zitten met zijn alle in de woonkamer na te denken over wat er zonet gebeurde, we wisselen geen woord met elkaar.

P.o.v Esmee

Ik zit rustig op me kamer te Skype met een vriendin, 'Euhm Esmee, ik dacht dat ik net iets hoorde' Zei Caro  ineens. 'Oke dankje, ik ga wel even kijken. Ik bel terug als er info is' antwoorde ik terug, 'is goed' Zei ze nog en ik hing op. Ik liep naar de gang en bleef halverwege de trap staan, 'Wat is er gebeurt?' Vroeg ik aan Levi die het blijkbaar ook heeft gehoord'. 'Ik zat rustig in gesprek met Kimberly en Anna reageerde niet meer dus zwaaide ik voor haar gezicht maar ze reageerde niet en schudde haar door elkaar maar ook toen kreeg ik geen reactie, daarna gooide ze haar chips zak op mijn schoot en liep ze richting de trap naar boven. Toen hoorde we de klap' legde Levi uit.

'Kim! Bel de ambulance nu!' Schreeuwde Levi zowat door het huis. Niet veel later vult het geluid van de sirenes de straat, Levi doet de deur open en legt uit wat er gebeurde. Alles gaat ineens heel snel.

Nadat Anna weg is begin in te huilen bij Levi, 'sssstt, het komt wel goed met haar' siste Levi in mijn oor. Ik luister naar zijn hard slag wat mij op de een of andere manier rustig maakt, als ik wat rustiger ben ruimen we de dingen van plaats delict op en zitten geluidloos in de woonkamer. 'Dus euhm' begon ik mijn zin, 'wanneer krijgen we de uitslag?' Ging ik verder. 'Dat weten we nog niet' antwoorde Kimberly. Ik ging terug naar boven maar halverwege hoorde ik weer een klap maar voor die klap hoorde ik Levi keihard hoesten en zwaar ademen.

Dit gaat echt niet goed. 'KIMBERLY!' roep ik door het hele huis, ik ren naar beneden door naar de keuken waar Kimberly is. 'Levi is gevallen op de grond!' Zei ik tegen haar, ik neem haar mee naar het binnen zwembad waar Levi is gevallen. 'Shit ik denk dat ik weet wat er aan de hand is' Zei Kimberly, 'moeten we geen dokter halen of iets?' Vroeg ik aan haar.

'Nee hoeft niet, hij moet alleen op zijn rug liggen en we moeten zo snel mogelijk naar het ziekenhuis als hij bij is gekomen..' Antwoord Kim.

P.o.v Anna (jup alweer)

Ik voel mijn hoofd op de grond klappen, mijn nek doet pijn. ''KIMBERLY BEL DE AMBULANCE NU!' ik het enige wat ik nog vaag hoor, ik kan niet thuisbrengen wie het zei. Ik heb nu al geheugen verlies. Ik lig, op iets zachts. Maar tegelijkertijd ook weer hard en warm, ik kom in een kamer, een witte kamer. Alles is afgesloten en wit. Zelfs de deur is wit, ik zie het amper. Ik moet vechten, voor Esmee, Levi en Lucas. Ik ram tegen de muren. Niks helpt. Ik schreeuw van alles, maar nog steeds helpt niks. Ik wil eruit!, ik wil naar Esmee. Ik wil plezier maken. Mijn beste vriendin een knuffel geven, voetballen met Lucas en Levi. Ik wil naar het buitenland en daar mijn hoofd leeg maken met mijn vrienden.
Ik laat ze niet achter ik moet ze terug krijgen. Ik voel dat een hand mijn hand aanraakt, het is een te grote hand voor een meisje. Ik hoor dat iemand lieve woordjes tegen mij zegt. Ik weet niet wie. Ik probeer mijn ogen open te doen, maar het lukt niet. Het is te zwaar. Iemand anders aan de andere kant doet het zelfde, niet veel later hoor ik een iritante piep. Een rustige piep, zo een van het ziekenhuis. Wacht. Ben ik echt ik het ziekenhuis?, ik wil hier weg. Ver weg, ik wil naar huis. Ik vecht en vecht. Ik moet wakker worden, voor mijn vrienden en familie. Eigenlijk zijn mijn vrienden mijn familie, een tweede familie. Ik woon met ze, ik doe alles met ze, ik maak echt veel lol met hun.

{Flashback}
Het is 7 uur in de ochtend, Ik lig rustig in bed te slapen totdat Levi mij wakker maakt, ik open me ogen en kijk recht in de ogen van Levi. 'Hmpf Leef ga weg, ik wil slapen' zei ik tegen hem en draaide me om. Ik kon niet verder slapen want Levi begon al op mijn bed te springen en op mij te zitten. {A/N niet verkeerd denken er ligt een deken tussen} 'jij gaat lekker mee!' Antwoorde hij, 'waarheen?' 'Lucas payback geven'. En zo liepen we rustig met z'n tweeën naar de badkamer. Met bijde 2 handen vol schuim liepen we de badkamer uit richting de kamer van Lucas, 'SPLASH' zo recht in zijn gezicht. 'Dit was je payback om onze eten te stelen' zeiden we in koor en liepen de kamer weer uit.

{Einde flashback}

Dat waren leuke herinneringen, die wil ik terug. 'Ze ligt nu precies 1 maand in coma, ik wil echt dat ze wakker word' hoor ik een meisjes stem zeggen aan het bed eind. Wow zo lang. Ik moet uit me coma, 'dat willen we allemaal' hoor ik een jongens stem zeggen van rechts. 'Ze moet komende week uit coma gaan, anders halen we de stekker eruit'

1424 woorden editet 💓

Love you all💖