Hidden Truth (JuliElmo) [HIATUS]

Chapter 12: What she feels.

"Tapatin mo ako Elmo. Anung problema natin?"

This time tila hindi na kinaya ni Julie ang magpanggap na hindi siya naaapektuhan.

"Ano bang sinasabi mo? Wala naman tayong prob-" Elmo

"Wag mo akong gawing tanga, Magalona." seryosong sabi ni Julie.

"Julie, wala. Okay? Ako lang ang may problema. Sorry kung pati ikaw nadadamay."Elmo

Totoo naman ang sinabi ni Elmo e. Alam niyang siya lang ang may problema. Siya lang ang naguguluhan at nalilito. Siya lang ang may dapat ayusin. Siya lang, at hindi si Julie.

"Ah, so mali pala ako. Wala tayong problema. Ikaw lang ang may problema at ako yung problema mo. Ganun ba?" Julie

...Bakit ba kasi ang talino sumagot nito. Sht.

"Julie, it's too personal. It's not your business to discuss anymore." Elmo

...It's not my business? Eh bakit ako ang naaapektuhan? Bakit ako lang ang iniiwasan mo?

"Elmo naman. Hindi ako manhid. Nagpapanggap na manhid pwede, pero hindi ako manhid." Julie

This time ang matapang na tono ni Julue ay unti-unting nawala at napalitan ng tonong nagmamakaawa.

"I just need to figure things out, Julie. Let me please. Give me time." Elmo

...What am I saying. I don't even know if I'll be able to figure things out.

*****

Ilang oras na rin simula nung umalis si Julie pero ayaw pa rin nitong umalis sa isipan ng binata.

Hindi niya na mga magawa ang trabaho niya dahil hindi siya makapag-concentrate. Napagpasyahan niyang mahiga't matulog na lang. Ngunit, hindi ito ang nais ng isip niya.

"You're inlove with Julie..."

"Don't fool yourself. Ikaw din ang mahihirapan. Elmo, please." 

"Wag mong sabihin at ipilit ang mga bagay na gusto mong mangyari, sa halip, hayaan mo ang sarili mo na tanggapin ang tunay na nangyayari."

"... Maaring noong una, si Juliana ang nakikita mo pero ngayon si Julie na Elmo. Si Julie."

"Alam mo, Elmo. higit sa akin, ikaw ang nakakaalam... Wag mong pagsisihan, Elmo... Mabubuhay ka na sa kasalukuyan."

"Elmo, admit it." 

Paulit-ulit na nagpi-play sa utak ni Elmo ang sinabi sa kanya ng kapatid na si Sam. Unti-unti ng lumilinaw ang lahat sa kanya. Nawawala na ang mga alinlangan niya.

...Yes, I'm ready to admit it. I just hope this time it would be better.

I love you, J.

--

A/N: Sorryyyy, talagang sobrang ikli lang ang chapter na ito. :( But I still hope na nagustuhan niyo. :>