Lonely || 2Won

trois

Hyungwon güçlü bir mide bulantısı ile uykusundan uyandı ve birkaç saniye içerisinde kendisini klozetin önünde kusarken buldu. Hoseok uyanmasın diye sessiz olmaya çalışırken daha fazla kasılıyor ve daha fazla acı çekiyordu. Sonunda bittiğini hissettiğinde derin bir nefes aldı ve ayağa kalktı. Yavaş adımlarla odaya döndüğünde yatağın bomboş olduğunu gördü. Bazen geceleri yatağın boş olmasına alışmıştı fakat hiç bu kadar sinirli hissettiğini hatırlamıyordu. Yumruğunu sıkıp hızlıca boş odalara göz attı ve sinir kat sayısının arttığını hissederek telefondan sevgilisinin numarasını tuşladı. Birkaç çalıştan sonra açılan telefon daha Hyungwon ağzını açamadan geri kapanınca Hyungwon telefonun yanlışlıkla açıldığını anladı ve büyük bir çığlık atıp gözyaşlarını serbest bırakarak kendisini yere attı. Gözlerini yumdu ve kafasını arkasındaki yatağa dayayıp sessizce hıçkırıklarını bastırmaya çalıştı. Aniden içinden yükselen nefretle tüm şehri uyandıracak büyük bir çığlık attı ve arkasındaki yorganı yere fırlatarak ellerinin saçlarını yolmak üzere kafasına gitmesine engel olamadı. Hyungwon hayatında hiç bu kadar ağladığını hatırlamıyordu. Hiç bu kadar acıyla başa çıkmaya çalışmamıştı. Hoseok nerede ne yapıyor en önemlisi ona bunu neden yapıyor hiçbir fikri yoktu. Fakat Hyungwon biliyordu ki ne yaparsa yapsın ondan vazgeçemeyecekti. Yine de şuan canının bu kadar yanmasına dayanamayarak yere uzandı ve kalbi hala onun için atarken Hoseok'tan bir kez daha nefret ettiğini dile getirdi. O gece şafak sökene kadar Hyungwon sert zeminde ihanet kelimesi beyninde dönerken hıçkırıklarını durdurmaya çalışmıştı. Hoseok ise tüm bunlardan habersiz başka bir evde güneşin doğuşunu ağlayan sevgilisi için acı çekerek izlemişti.