A Wife's Moribund Love

Dying 5

Dying 5 Useless

--

Bumungad sa akin ang puting kisame, nasan na ba ako? Is this finally heaven?

"Ziel..." bungad sa akin ni cassy. Nakita ko ang mamula mula nyang mga mata na syang ipinagtaka ko

"What happened cassy?" nakita ko namang muling naiyak ang pinsan ko, hala ganoon na ba kami nakakaabala

"Cassy I'm sorry naaabala na kita sobra you can go now kaya ko na ang sarili ko" nag-aalalang tingin ko sa pinsan ko, malaking utang na loob ang tatanawin ko kay cassy. Narahan syang umiling at mapait na ngumiti sa akin, bakit? Anong nangyari?

Teka...

Napayakap nalang ako bigla sa tyan ko at laking tuwa ko ng safe pa ang baby ko, bahaya ko itong hinamas ng may tuwa. My child is really a tough one tila ba nakakaintindi na ito sa paki-usap ko na kailangan pa kami ng daddy nya. Salamat sa pag-intindi anak, salamat.

Napansin ko ding bago na  ang bandage ko sa aking leeg at sa aking kaliwang braso samantalang wala na akong bandage sa ulo ko kaya pakiramdam ko ay magaling na ako, well not completely. Hindi ko nga alam kung paano ko naasikaso si jared ng isang kamay lang ang gamit.

Natigil ang paghimas  sa tyan ko at sa pagpansin sa sarili ko ng biglang kinuha ni cassy ang dalawa kong kamay at pinagdikit ito.

"Ziel... please go home hindi ko maatim na sa tuwing nagkikita tayo ay nagkakaganito ka" pati ako ay hindi na napigilang hindi umiyak dahil sa habag ko sa sarili ko. I'm sorry cassy but I cant..

Umiling ako kay cassy habang mapait na ngumiti. I just can't. Ayokong lalong magalit sa akin si jared dahil sa pag-alis ko, natatakot akong tuluyan na nyang hindi matanggap ang anak namin.

"Ziella naman you and your child should be treated like a princess"

"I am already treated like a princess but it seems like my prince is under the spell of being a beast and me as his beauty is willing to wait for my prince to comeback"

"Why don't you go home ziel we will treat you like a queen there..."

" Ayokong ma-disappoint ang  parents ko cassy, ang buong angkan, ang company. Hindi lang din naman iyan ang dahilan kung bakit ako nag stay, Mahal ko si jared cassy, Mahal na mahal" napapikit si cassy sa sinabe ko at tila ba sumuko na sa pag pilit sa akin para sumama sakanya at umuwi.

"Cass si jared kamusta na sya? Ano daw sabi sakanya? Bumuti na ba ang lagay nya?" napapailing nalang si cassy sa mga sunod-sunod kong tanong. Halos makalimutan ko ng may asawa pala akong naka admit. Dali-dali akong umalis sa higaan ko mabuti nalang at walang kung ano mang naka-inject sa akin kaya mabilis akong naka-alis labag man sa loob ng pinsan kong pumuntansa silid ni jared ay wala na syang nagawa sa kakulitan ko. I need to see if my husband is okay.

"Room 094 ziel" pahabol na sabi sa akin ni cassy habang patuloy lang ito sa pagsunod sa akin.

Nang makarating na ako sa tapat ng silid ni jared ay huminga ako ng malalim bago lumingon kay cassy, iminuwestra ko na ako nalang ang pupunta mag-isa sa silid ng aking asawa. Dahan-dahan ang ginawa kong pag bukas ng pinto, I saw my husband's gorgeous back while he's talking to someone over the phone. Sa bintana ito nakatanaw kaya naman hindi nya pansin ang pagpasok ko

"I'm very sorry manager may nakain yata akong masa and it turns out na na food poison pala ko"

"Yes manager... okay. okay..–—"

"—by the way nakauwi ba si anella  ng maayos kagabi?—okay thank you."

Nagitla ako sa biglang pagbalin nya sa akin, alam nya sigurong nandito ako kanina pa. Sanay na ang mga mata kong salubungin ang nanlilisk na mga mata ng aking asawa—agad itong nakalapit sa akin samantalang nananatili akong tuod sa kinatatayuan ko. ISANG malakas at nakakabinging sampal ang natanggap ko sa asawa ko, napakagandang bati naman pala ng ibinigay nya.