ÖNCEKİ BÖLÜMDEN
Saçlarımı havalandırdıktan sonra yanına uzandım.Beni belimden sardı ve başını saçlarıma gömdü.Saçlarımın kokusuyla uyumayı seviyordu.Ama benim aklım hala Harry ve Elsa'nın kenetlenmiş ellerindeydi.Yaklaşık 10 dakika sonra Ron uyumuştu ve horuldama sesleri kulağımda çınlıyordu.Yavaşça yataktan kalktım ve aşağı oturma odasına indim.Mutfaktan çikolata aldım ve koltuğa yayılıp televizyonu açtım.Tam çikolatam bitmişti ki Ron'un telefonunun sesiyle tırstım.Mesaj gelmişti.Aslında açmamam gerekirdi ama merakıma yenik düşüp cam sehpadan telefonu aldım.Ve açtım.
"Kardeşimi elinden alıcağım şerefsiz az kaldı artık onu kullanamayacaksın -Dan"
Bu da neydi şimdi!
__________
Hala anlamsızca telefona bakarken omuzlarımdaki ellerle irkildim.Başımı kaldırıp bakınca Ron'un sinirden kasılan çenesini gördüm.Mavi gözleri sinirden küçülüp koyulmuştu.Omuzlarımdaki ellerini sıkılaştırınca ağzımdan acı bir inleme çıktı.Elini sertçe çekip sağ kolumu sıkmaya başladı beni kendine ani bir hareketle döndürdü.Sinirden küçülmüş mavi gözleriyle onun önünde küçücükmüş gibi hissettim.Bakmamaya çalışarak gözlerimi yerdeki parkelere çevirdim.Korkudan kasılmış vücudumu rahatlatmaya çalışarak konuşmak için dudaklarımı araladım ama Ron'un sert sesiyle titremeye başlamıştım.Burnundan soluyarak bağırıyordu.
"Telefonumu mu karıştırıyordun!"
Başımı sağa sola sallayarak konuşmak için ağzımı araladım. "ha-hayır ben te-telefonunu .. cümlemi bitiremeden başım sertçe sağ omzuma doğru eğildi.Yanağımdaki ani acıyla istemsizce telefon elimden koltuğa düştü ve sol elimi yanağıma götürdüm.Parmak izlerinin çıktığına adım gibi emindim.Titreyen bedenim daha çok titremeye başladı.
Çenem titrerken vücudumun sarsıldığını hissettim Ron beni sertçe kolumdan tutup yere fırlattı.Evet fırlattı diyorum! Sağ dirseğimin üstüne düşmüştüm.Onun sert ve kızgın sesi kulaklarımı doldururken kendimi biraz doğrultmak istedim.
"Seni sürtük benim telefonumu karıştırırsın ha!"
Duvara doğru emekleyerek süründüm ama saçımdaki acıyla çığlık attım.Ronun sesi kulaklarımda çınlıyordu.Gözlerimdeki birkaç gözyaşını serbest bıraktım.
"Buna pişman olacaksın gerizekalı!"
Beni saçımdan tutup ayağa kaldırdı.Çığlıklarım evde yankılanırken ellerini hala saçımdan ayırmayarak başımı onun başına yaklaştırdı.Kulağıma eğilerek saçlarımdaki elini daha da sıkılaştırdı ve beni kendine bastırdı.Boynuma eğilip sertçe öpmeye başladı.Arada ısırıyor ve emiyordu.Ben acıyla başımı ondan çekmek istesemde beni saçlarımdan tutup daha da kendine bastırıyordu.Daha sert olmaya başladığında sessiz gözyaşlarım yerini hıçkırıklara ve daha çok titremeye bıraktı.Vücudum beni taşıyamayacak kadar tükenmişti.Daha fazla kendimi tutamadım ve gözlerim kararmaya başladı.Son hatırladığım Ron'un yüzümü elleri arasına alıp adımı söyleyerek bağırmasıydı gerisi karanlık..
---------
Gözlerimin üstünde büyük bir ağırlık var gibiydi, açamıyordum.Gözlerimi birkaç denemeden sonra hafifçe araladım ama gördüğüm manzara beni korkuttu ve geriye doğru çekilmeye çalıştım.Akşam olmuştu ve oda karanlıktı.Gece lambasının aydınlattığı meraklı gözlerle bana bakan bir Ron karşımda yatıyordu.Geri çekilirken Ron'un güçlü kolları beni kendine çekip sıkıca sarılınca sinirinin geçtiğini hissettim.Lanet olası herif ondan nefret ediyordum!
Saçlarımı öperken kesik kesik nefesler alıp özür diliyordu.
"Meleğim.Çok.Özür.Dilerim.Sana.Zarar.Verdim.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
We Shouldn't Be Together
FanficStephanie hayatta hep tek başına mücadele etmiş dışarıdan bir o kadar güçlü popüler ve sexi görünsede o içten hala geçmişte kötü şeyler yaşamış ürkek ve düşünceli bir kızdı. Hayatın ona hergün biraz daha zehir olduğunu düşündüğü sırada karşısına o...
