KARŞIMDA DURAMAZSIN

2.Bölüm

Daylan'nın uzattığı ifademi imzalayıp tekrar ona uzattım.

"Bakalım doğru anlamışmıyım:

Bayan Ulment seni zorla Jessiy'nin kitapçısına götürdü. Sen orada mal mal bakınırken önünden ŞÜPHELİ bir kızın geçtiğini gördün. Kitapçıdan çıkarken sensörlere yakalandın ve seni aradıklarında çantandan bir kitap çıktı. Ama senin suçun yok, o ŞÜPHELİ kızdan ŞÜPHELENİYOSUN ki bu çok ŞÜPHELİ bir durum."

"Ah Dylan sus, yeter. Ömrümde bu kadar 'şüpheli' yi bi arada görmedim."

"Teknik olarak duymadın. Neyse, konumuza dönelim.Jen.. bak önüne gelen her kızdan şüphelenemezsin."

"Yani bu 'seni şüpheli görüyorum' demenin daha az acıtan yolu öyle mi?"

"Tabi ki de hayır, ama-"

"Aması felan yok Dylan. Bunca yıllık arkadaşım beni hırsız olarak görüyor. Sen bile böyle düşünüyorsan ben diğer insanlardan ne beklemeliyim! Ben tam 4 yıldır elime KİTABI SÜRMÜYORUM bi de çalmışım öyle mi! "

"Bebeğim ben öyle demek-"

"Tamam Dylan, bırak. Sıktın. Ben kendimi haklı çıkarmakdan bıktım."

"Tamam, tamam. Ben herzaman sana inanıyorum bebeğim."

"İnan ya da inanma. Artık umrumda değilsin."

Deyip bi hışımla ayağa kalktım.

Kafamı Zayn ın oturduğu sandalyeye çevirdiğimde boş olduğunu gördüm. İşi bitmiş olmalı. Umursamazca omuz silktim. Ne de olsa küçük bir kasaba. Mutlaka onunla karşılaşırım.

Şimdi herzamanki gibi şerife gideceğim, yavru köpek bakışlarımı göndereceğim ve klasik konuşması ile karşılaşacağım:

-Bak Jenifer, sen benim kızım gibisin. Ama sürekli başını derde sokuyorsun. Senin için gerçekten çok üzülüyorum. Bu üçüncü ve son oluyor diymi kızım. Hadi evine git ve amy - ev arkadaşı- ya sevgilerimi ilet.

Bu artık kalıplaşmış bir konuşma. Elimi kapı koluna koyup derin bir nefes aldım. Arkamdan yaklaşan ayak seslerine bakmadan kapıyı açıp içeri girdim. Kesin annemdir.

"Bak Mike amca inanması güç ama bu sefer gerçekten suçsuzum."

Odaya pat diye girince, ayakta duran siyah giyimli çocuğu görmemiştim. Tanrım, bu çocuğun poposu çok sexy miş. 

Çocuk bana bakıp alayla gülümsediğinde onun Zayn olduğunu anladım. Mike amcaya döndüğümde bana sevecen gözlerle baktığını gördüm.

"Ah bebeğim, suçsuz olduğunu biliyorum." deyip kollarını açtı. Koşarak kollarının arasına girdim.

"Şükürler olsun bana inanan birileri çıktı."

"Senin böyle bir şey yapmayacağını biliyordum. Ve şimdi de kamera kayıtlarını izliyordum. İfadendeki gibi, Yanından geçen kızın suçu olduğu çok açık."

"O kızın benimle derdi ne olabilir ki?"

"Yarın birlikte kimliğini tanımlarız."

Gözlerimi kısdım ve duvara bakmaya başladım.

"O kızı bulduğum zaman, kafatasını yaracağım, pek işine yaramayan beynini alacağım ve içini solucanla dolduracağım. Emin olun ki onun için farklı fantazilerim var."

Kafamı salladım ve normal halime döndüm.

"En çok ne koydu biliyormusun Mike amca? Dylan bile bana inanmadı. Küçük bi kitap olabilir ama burda 3-4 yıldan bahsediyoruz ve bu benim umrumda değildi."