Şaşkınlıktan ağzım bir karış açık karşımda bana sırıtan abime bakıyordum. Benim bir hamle yapmamı bekliyordu ama hem bunu yapamayacak kadar hem mutlu, hem şaşkın, hem uykuluydum. Evet şaşkınlığım da uykumu kaçıramadı. Uyku sonuçta bu. Kutsal bir şey. Hiç kaçırılır mı? Tabi ki de hayır.
"Seni beklerken yaşlanmasak iyidir." Diye dalga geçti açkuşum. Onun bu sözleriyle kendime geldim ve yataktan fırladığım gibi boynuna yapıştım.
"AÇKUŞUM GELMİİİİŞŞŞŞ!!"
"Tamam, kızım sakin ol. Boğulacağım şimdi." Dedi az çok çıkan sesiyle.
"Bence şu anın tadını çıkar. Az sonra fazlasıyla hıncımı alıcam." Dedikten sonra hemen ellerini belime dolayıp beni döndürmeye başladı. İkimizde kahkaha atarken dışardan bakanların bizi sevgili sanacağına emindim.
"A-aaa kıskanıyorum ama." Diyen Amy'nin kolundan tutup aramıza çektik. 3 yıl önce tanıştığım biricik arkadaşımla abimi geçen yıl kaldığı 1 haftada tanıştırmıştım. Ama sadece 7 gün olmasına rağmen çok yakınlaşmış adeta kardeş olmuşlardı. Onlara daha sıkı sarılıp geri çıktım ve geride kalmış sinirimi gün yüzüne çıkarmak için bir,iki saniye bekledikten sonra onların yüzüne sinirle baktım. Tehlikeyi anladıklarında birbirinin yüzüne baktılar ve sonra koştura koştura odadan çıktılar. Çok acele etmedim. Kaykayım sayesinde gelişmiş bacaklarımla hızlı koşabiliyorum sonuçta. Çalışma masamdan kalçalarımı kapatan tişörtümü alıp üstüme geçirdim ve peşlerinden koşmaya başladım.
Abim tam önümde hızla koşarken Amy bir yere saklanmıştı. Hızla ona yetiştim ve zıplayıp sırtına çıktım. Biraz sendelese de bacaklarımı kavrayıp beni daha çok sırtına çıkarttı. Artık kollarım ve bacaklarımla açkuşuma yapışmıştım. Evde birlikte kahkaha atarak koşuşturuyorduk. Şu an gerçekten mutlu olduğum nadir anlardan birindeydim.
Kapı çalınca nefes nefese durduk. Sonra beni yere indirmeden terar kapıya kadar koştu. Ben elimi onun omuzundan uzatıp kapıyı açarken o sırıtarak kim geldiğine bakıyordu. Bende başımı kaldırınca gülümseme yüzümde soldu. Ah, pof, peh? Zayn gelmiş sanırım. İfadesiz bir suratla Zayn ve Niall'ın şaşkın suratlarına bakıyordum.
Beni yavaşça yere bıraktıktan sonra hızlıca birbirlerine ERKEKÇE sarıldılar. Benim ifadesiz suratımı anlamaz bakışlar alırken onlar hala sarılıyorlardı.
"Öhöm, öhöm!" Yalandan öksürdüğümde benim de burda olduğumu hatırlamış ve bana dönmüşlerdi.
"Ne sikim dönüyo burda!?!" Sonra ağzımda bir el hissettim. Ağzıma şaplak yedim. ABİM TARAFINDAN. Açkuşum bunu damı yapacaktın?!
"Abi ya!"
"Sabahtan beri küfür ediyosun kızım ya. Yeter!"
"Kardeşine isyan eden Niall'ın dramı." Deyip kahkaha atmaya başladım. Kimse gülmeyince kahkaha atmayı kestim. Sonra da gülümsemem yavaş yavaş söndü. 2-3 saniye bana bön bön baktıkdan sonra birbirlerine bakıp kıkırdadılar ve birlikte salona geçtik.
"Ben üzerimi değiştirip geliyorum." İkiside onayladıklarında hızlı bir şekilde merdivenlere yönelip odama çıktım. İlk banyoya geçip yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım.
Dolabımı açıp 2 saat beklemek bana göre değil. O kadar kıyafetim de yok açıkçası. Hemen üzerime kot şortumu ve siyah, üzerinde kırmızı Nirvana baskısı olan tişörtümü giyip saçıma kırmızı bandanamı bağladım. Sonra aklıma Amy geldi. Ah benim aptal arkadaşım. Kesin hala onu aradığımı düşünüyordur. Hızlıca saklanabileceği yerlere baktım ama onu bulamayınca ilk önce bakmam gereken yere bakmak için alt kata indim ve koridorda ilerleyip odasına daldım. Karşımda ne görsem beğenirsiniz? Yatağında uyuyan bir Amy! Hızlıca yanına gittim ve o masum yüzünü umursamadan kulağının dibinde "SENİ PİS SÜRTÜK!" diye bağırdım. Geri çekilip Amy'nin komik ifadesini izledim. Hızlıca yataktan fırladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARŞIMDA DURAMAZSIN
Fanfiction"N-ne diyorsun sen?" Diye sordum en şaşkın sesimle. Şok olmuştum. "Konuşmak kelimesi 'sana eşek şakası yapacağız' anlamına gelmiyor abicim" diye devam ettim titrek sesimle. "Jenifer, biliyorum kabullenmesi zor bir durum ama bu bizim görevimiz. Bunu...
