Οι μέρες περνούσαν και η κατάσταση όλο και χειροτέρευε. Ο Άλεξ είχε πλέον μετατραπεί σε φάντασμα. Δεν έβγαινε από το σπίτι, δεν κοιμόταν σχεδόν καθόλου. Ακόμα και η σχέση του με τη Νάταλυ περπατούσε σε τεντωμένο σχοινί. Οι καβγάδες είχαν γίνει πλέον καθημερινό φαινόμενο. Αλλά δεν την αδικούσε – νοιαζόταν γι'αυτόν και ήθελε το καλό του.
Στο μυαλό του Άλεξ όμως δεν υπήρχε τίποτα άλλο παρά το σχέδιο που είχαν θέσει σε λειτουργία αυτός και ο αρχηγός της αστυνομίας, από την έκβαση του οποίου θα κρινόταν πολλά : ο Άλεξ είχε φροντίσει να διαρρεύσει η φήμη ότι χρωστούσε, με την ελπίδα να έρθουν σε επαφή μαζί του. Όπως και έγινε. Τώρα, περίμενε τηλεφώνημα για να ορίσουν το επόμενο ραντεβού. Και δεν άργησε και πολύ :
- Ο Άλεξ Κέιν;
- Ο ίδιος.
- Αύριο στις τρεις στο ίδιο μέρος. Και να είσαι μόνος σου.
