Not A Revenge Story (Larry Stylinson)

<9>

Senden korkuyorum!

Attığı ince,tiz çığlık kulaklarımda durmaksızın yankı yaparken dengemi kaybedip Zayn'e tutundum,bana bunu söylemesini sağlayacak kadar vahşileşip,gerçek kişiliğimi onun yanında gözler önüne sermiştim.Bir anda ne oldu da,onun düşüncelerine bu kadar önem vermeye başladım bilmiyorum ama benden korkması demek benim için dünyanın sonunun gelmesiyle eş değerdi.

Çok uzun bir süre değil sadece bir iki haftaya kadar o çocuğa karşı koyamayacaksın.

Kabul etmesi ne kadar zor olsada Liam'ın dediği bu cümlenin bir haftadan bile az bir sürede gerçekleştiğine şahit olmuştum,bana git diye fısıldamasına rağmen hala önünde zar zor dikiliyor ağzından çıkacak olan tek bir kelimeyi sabırsızlıkla bekliyordum."Edward lütfen git"Zayn kolumu bırakıp onun kulağına bir şeyler söyledikten sonra kapıyı işaret ederek çıkmamı bekledi ardından kendisi geldi."Z-Zayn..."

"Gel bahçede konuşalım"Önden yürümeye başladığında sessiz koridorda ikimizin ayak sesleri yankılanırken onu takip etmeye başladım,bahçeye çıktığımızda gölgelik olan bir çardağa geçip eliyle beni çağırdı.Ayağını dizinin üstüne atıp eliyle ayak bileğini biraz ovdu ve yorulduğuna dair sesler çıkardı."Kimsin sen Edward?"

"A-anlamadım n-ne?"

"Hadi ama orada gördüğümüz şey başka bir kişilikti sen değildin,bize gitmemizi söylediğinde duvarın ardından seni izledik,korkunç bir şeye dönüşmüştün,hiç kimse ama hiç kimse Shaw'a öyle davranamaz sen onunla ters konuşmayı geç baygınlık yaşamasına sebep oldun.Onunla kişisel bir meselen olduğu çok belli,şimdi söyle bana asıl amacın ne?"

"Bana hesap mı soruyorsun!?"

"Kendini haklı göstermek için yükselme hemen!Bize iyi davranıyor olabilirsin ama farkındaysan seninle ilgili adından başka hiçbir şey bilmiyoruz"

"Ne bilmek istiyorsunuz ki?"Bu konuşmanın gidişatı artık canımı sıkmaya başlamıştı,Shaw'a onları yaptığım için bana teşekkür edeceğine gelmiş karşıma hesap sorup amacımı öğrenmeye çalışıyordu."Özellikle bir şey bilmek istediğimizi belirtmedim Edward ama o yaptığın hareketleri Louis'in görmesi iyi olmadı."

"Sana onu uzaklaştırmanı söylemiştim!Hem ona nasıl laflar etti duymadın mı!?"

"Bizde buna şaşırıyoruz ya zaten,madem bu kadar güçlüsün niye bizi tercih ediyorsun en önemlisi Louis'e neden ilgi gösteriyorsun?"Neden hem Liam hem de Zayn sürekli bana Louis'le ilgili şeyler söyleyip duruyorlardı,bıktım artık imalardan,sırıtan bakışlardan,ne duymak ya da ne öğrenmek istiyorlar,açıkça belli edemiyorum yoksa özellikle haykırmam için beni köşeye mi sıkıştırmaya çalışıyorlar!?

"Edward?"

"Lanet olsun Zayn!Ona ilgi gösteriyorum çünkü ondan deliler gibi etkileniyorum,oldu mu!?"İçimde tuttuğum bu benzersiz duyguyu haykırmak farklı derecede iyi ve güzel hissettirmişti,rahatlayıp üstümden bir yükün kalktığını hissetmiştim,Zayn'in şaşkınlık dolu bakışları ya da deli gibi atan kalbim umurumda bile değildi,söylediğim şey beni rahatsız etmek yerine aksi şekilde çok huzurlu hissettirmişti.

"S-sen...."

"Duydun işte!"

"Z-Zayn"Louis'in sesiyle ikimizde başımızı kaldırdık,Tanrım duymuş muydu!?Yüz ifadesinden ya da ses tonundan bir şeyler çıkarmaya çalıştım ama o kadar ciddi ve tepkisizdi ki duymuş olabileceğini sanmıyordum.Ben onu Zayn'in yanına gidecek sanırken önümde durdu ve parmak uçlarına sıkıştırdığı hırkasının ucuyla yanağımı sildi.

Ne yani,ağlıyor muydum!?

"Edward ağlama sana kızgınlığım geçti,ben sadece....o yaptığın hareketler biraz korkutmuştu"İlginç bir şey yapıp hiç gülümsemediğim kadar gülümsedim."P-peki ağlamam o zaman"Zayn boğazını temizleyip öksürdü ve çevik bir hareketle ayaklandı."Eee baksanıza çocuklar ne diyeceğim,zaten dersi kaçırdık,basket maçına var mısınız?"