Not A Revenge Story (Larry Stylinson)

<FINAL>

Bağırması ve çığlık atması bittiğinde ağzını elimle kapatıp sessiz ve sakin kalmasını söyledim.Gideceğimi anladığından beri bağırıp,çağırıyor kolumu sımsıkı tutuyordu.Ah güzelim bende bırakmak istemem ki seni....

Bağırmayacağından emin olduktan sonra elimi ağzından çektim ve saçlarını okşayıp onu sakinleştirmeyi denedim,Liam ve Zayn kapının önünde durup her an birinin gelmesine karşı tetikte bekliyorlardı."Louis..."Dudaklarıma kapanıp beni kendi büyüsünün içine sürükledi,hem o kadar masum hem de o kadar karşı konulamazdı ki....İstemiyordum ki ben ondan gitmek,ondan ayrı kalmak ama ona zarar gelmesini de istemiyordum.Beni unutsun,mutlu olsun,içinde benim olmadığım çiçeklerle ve çizgi filmlerle dolu hayatına devam etsin istiyordum.

Güçsüz kollarımdan dolayı onu düşürdüğümü hissederken meğersem Liam tarafından benden uzaklaştırılmış,Louis onun elleri arasında kanadı kırık bir kuş gibi çırpınırken Liam onu omuzlarından tutup susmasını söyledi."Bak Louis işin ciddiyetini anla artık,Harry'nin gitmesi gerek.B-ben....o bir süre benim evimde kalacak belki son kez gelebilirsin onu görmeye hastaneden çıkınca tamam mı?"Böyle bir şey olmayacağını Liam'da bende çok iyi biliyorduk ama Louis'i sakinleştirmek için her türlü yola başvurduğu belliydi.

"D-doğru söylüyorsun değil mi?Onu görmeye gelebileceğim"Liam bir saniyeliğine bana bakıp tekrar ona döndü."E-evet tabi ki gelebileceksin,söz veriyorum"Hiç tutamayacağı bir söz....

Ayağa kalkıp ona sarıldım ama mızmızlanarak geri çekildi."Liam'ın evine geldiğimde istediğin kadar sarılırsın Harry!Şimdi birileri içeri gelmeden gitmelisin,h-her yerde sen varmışsın!"Ona son kez sarılmama izin vermeliydi,bir daha görüşemeyecektik ki!"Sana sarılmama izin ver Louis"Hızlıca kollarını belime sarıp kıkırdadı."Beni bekle Harry,geleceğim"Alnını öptüm ve ruh halime ters düşerek gülümsedim."Bekleyeceğim sevgilim,hadi dinlen artık"O yatağa geçip üstünü örterken Liam kolumdan çekip beni dışarı çıkardı ve ben buğulanan gözlerimden dolayı önümü göremezken koşmaya başladı.

Motorun önüne geldiğimizde son kez dönüp hastaneye baktım,çoğu ışığın yanmadığı camlara,kirli duvarlara el salladım."Sen arkama geç Harry,kullanacak halde değilsin baksana"Elime kaskı tutuştururken arkadan Zayn'in sesini duyduk."Liam!"Kafamı başka yere çevirip ilgilenmiyormuş gibi gözükmeye çalıştım.

"Ş-şey dikkatli ol,tamam mı?"Liam'ın sesini duyamadığımda kafamı onlara çevirdim ki çevirdiğime lanet ettim.Öpüşme sesleri kulağıma dolarken bilerek kaskı elimden düşürüp dikkatlerinin dağılmasını sağladım."Seni piç,bilerek yaptın değil mi?"Omuz silkip ceketimin cebinden sigara paketini çıkardım ve Zayn'e çok merak ettiğim şeyi sordum."Zayn,bir ay içerisinde ne oldu da bana karşı olan düşüncen değişti,neden bana iyi davrandın?"

Liam'la birleştirmiş olduğu ellerine bir iki saniye odaklanıp onun sesiyle başımı kaldırdım."B-biliyorum sen bir seri katilsin ya da Liam'ın anlattığına göre öyleydin,doğrusu Liam'ın beni ikna etmesi de çok zor oldu"

"Çok derken gerçekten de çok dostum!Bu esmer beni nasıl peşinden koşturdu bir bilsen!?"İstemsizce sırıtıp elimde beklettiğim sigarayı en sonunda yaktım."Liam beni bir gün okul çıkışı sıkıştırdı ve zorla arabasına bindirip kilitledi,açıkçası altıma edecek kadar çok korkmuştum ama dinlemem için ayaklarıma kapanacak bir seviyeye gelince dinlemek zorunda kaldım tabi"Liam parmaklarımın arasındaki sigarayı alıp kendi dudağına götürürken onu hayranlıkla süzdü.

"Bunu söylerken cidden çok utanıyorum ama belki ona karşı bir şeyler hissediyor olmasaydım o arabanın camını kırıp kaçabilirdim.Bana yaşadıklarını ve nasıl tanıştığınızı anlattı,cidden zor şeyler atlatmışsın,gerçekten üzgünüm"Gerildiğimi belli etmemek için gözlerimi kaçırdım."Ben senin aslında kim olduğunu öğrendiğimde inanamadım,bir kamera şakası yapılıyor falan sandım ama gerçek tüm çıplaklığıyla beynime akın edince büyük bir sarsıntı geçirdim.Tanıştığımızdan beri zaten konuşmaların ve hareketlerin biraz garibime gidiyordu açıkçası.Ama bir seri katil olman mı?Bunu cidden hiç tahmin etmezdim"