All you need is love ❤[ZAWIESZONE]

Rozdział V

Kompletnie nie pamiętam co się stało. W ogóle gdzie ja jestem ?? Moje oczy powoli przyzwyczajają się do światła, które panuje w pomieszczeniu. Zauważam, że znajduje się w pokoju biało-szarym, w którym panuje duży porządek. Tylko ten pokój wygląda jak jakiegoś nastolatka, a nie jak szkolne pomieszczenie. Nagle usłyszałem skrzypnięcie drzwi, a tam pojawił się kto inny jak nie sam Cameron.
- Yyy hej co ja tu robię?
- No bo dostałaś mocno piłką w głowę i cię tu przyprowadziłem.
- Ale po co ?! Przecież mogłeś iść ze mną do pielęgniarki.
- I poszedłem i ona powiedziała, że jest wszystko okej i z czasem się wybudzisz więc postanowiłem, że wezmę cię do domu i przypilnuje.
- Ymm dzięki. To ja już pójdę do domu.
Już wstawałam i chciałam wyjść, ale zakręciło mi się w głowie i już opadałam na podłoge, ale na szczęście lub nie Dallas mnie złapał.
- No nie wydaje mi sie, że w takim stanie dojdziesz do domu.
- No raczej nie dojdę... To zadzwonię po rodziców!
- O nie!
- Co??
- Yhh nie tylko, że... Yyy poprostu ja Ci to zrobiłem, a nie chce trafić do dyrka i muszę się tobą zająć.
- No tak przecież Ty nie mogłeś być miły tak poprostu bo Ty przecież wszystko robisz w swoim interesie! Ja lepiej zadzwonię po kogoś na kogo mogę liczyć czyli Shawna i już pójdę!  Cześć...
Zauważyłam, że znowu na imię Shawn się spiął, ale to olałam i wyszłam z jego pokoju (przynajmniej mi się wydaje, że to jego pokój). Tylko, że był problem ja nie znam jego domu i nie wiedziałam jak iść do drzwi.
- W prawo korytarzem i schodami w dół.- Usłyszałam jego krzyk.
- Taa dzięki.- ugh jak ja go nienawidzę! Między czasie już zadzwoniłam do Mendesa, który miał po mnie przyjechać. Jeszcze trochę kreciło mi się w głowie, ale już nie mdlałam. Zauważyłam, że ten idiota przygląda mi się przez okno. Więc pokazałam mu środkowy palec, a ten tylko głupio się uśmiechnął. On serio jest okropny. Po jakiś dwóch minutach Shawn po mnie przyjechał. Odrazu wyszedł z auta i szybko do mnie podszedł po czym z całej siły przytulił. Kątem oka zauważyłam, że Cameron znowu gapi się przez okno, ale robił to z taką powagą i smutkiem?
- Jezu Olivia jak się czujesz?
- Jak mnie nie puscisz to się duszę, ale po za tym to okej.
- Sory, ale się martwiłem. Kaylie wszystko mi opowiedziała. Ale na pewno już wszystko ok?
- Tak! Jest dobrze!
- Czyli możemy już jechać?
Ja tylko pokiwałam głową na tak i wsiedliśmy do auta.
~Cameron pov~
Yhh co ja zrobiłem! Ale przynajmniej u mnie była tylko, że się bardzo wkurzyła. No cóż... Tylko jest jedno pytanie, na które nie potrafię odpowiedzieć dlaczego się tak wkurzyłem kiedy zobaczyłem ich razem, a i w ogóle dlaczego się tak cieszę, że ona była u mnie w domu. To głupie! Przecież ja jej nienawidzę chyba?! Nie nie nie bez żadnego chyba ja jej naprawdę nienawidzę. I już! O matko muszę się napić najlepiej z Chrisem ( najlepszy przyjaciel Cama).
~ Olivia pov ~
Siedzimy z Shawnem u mnie w domu i oglądamy film. Szczerze mówiąc nie mogę się na nim skupić, a Mendes zasnął, a nie mam serca go budzić. Nagle w mojej kieszeni poczułam wibrację. Wyjełam telefon i zobaczyłam wiadomości.
Od nieznany:
Hej hej hej piękna!❤
Ja:
Chyba pomyliłeś numery.
Od nieznany:
No to ja twój książę z bajki! Nie pamiętasz mnie?
Ja:
Dobra nie mam czasu nara!
Od nieznany:
Łamiesz mi serce 💔

Nie zwracając już uwagi na telefon. Musiałam już obucic śpiącą królewna, bo już samej mi sie chciało spać, a po zatym jutro szkoła i z czego wiem jest już 23:15
- Shawn Shawn! Pobudka!
- Jeszcze 5 min mamo nie spóźnię się do szkoły.
- Shawn to ja Olivia! Jutro musisz iść do szkoły.
Jeszcze chwile się z nim kłóciłam, ale wreszcie poszedł do swojego domu.
 

( Chris przyjaciel Cama)

Obiecałam i jest nowy rozdział! Mam nadzieję, że był w  miarę ok. Z góry sorki za wszystko błędy, a napewno jakieś są. Ogólnie to nie wiem kiedy będzie nowy rozdział ponieważ mam dużo nauki i jeszcze na dodatek wyjeżdżam więc poprostu nie wiem.
Więc do nastepnego❤