Hayat... Hayat...Hayat...
Bıktım ben bu hayattan.Gerçi yaşıyormuyum o bile belli değil.Adım Deniz. 16 yaşındayım. Lise 3. sınıftayım. Atahanlar kolejinde okuyorum.
"Prenses'im kalk artık."
"Tamam Ayça Teyze "Evet sıkıcı hayatımdan bir gün daha silmek için kalkmalıyım. "Ayça Teyze babam nerede?"," Babanız bir haftalığına Amerika'ya gitti.","Teşekkürler. Kahvaltı yapmak istemiyorum."Niye yapmak istiyim ki babam yurt dışına gidiyor ama benim haberim yok. Çok güzel(!)."Tamam kızım"Ayça Teyze nin çıkmasıyla yatağımdan kalktım . Bugün okul vardı ben hergün ki gibi geç kalmak istemiyorsam hazırlanmalıydım.Okulda tek sevdiğim şey Pazartesi haricinde serbest gitmek.Bu günde günlerden çarşamba olduğuna göre serbest gidicem.Beyaz renkte üstünde ı'm student yazılı tişörtüm kot şortum ve belime bağladığım gömlekle hazırdım. Saçımı tarayıp öylece bıraktım, çantamın içine gerekli eşyalarla birlikte kulaklığımı koydum. Telefonumuda alıp evden çıktım.Arabama bindim ve okula doğru sürmeye başladım. Telefonumun kırmızı yanan ışığıyla birinin aradığını fark ettim.Telefonu alıp Tuğçe'nin aradığını görünce hemen açtım."Noldu Tuğçe ","Kızım okula bir grup gelmiş. Beş kişiler ikisi kız,gelir gelmez bi popülerlik çabalarındalar. ", "Siz napıyonuz?","Dalmamak için kendimizi zor tutuyoruz"E kimin kankaları "Ben geliyorum bekleyin beni. " "Tamam" Kim bunlar ya noluyo abi çok pis kaşınıyorlar. Kaşıycam sonları o olacak. Sonunda okulun otaparkına gelmiştim .Uyaralım artık şu gereksizleri.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞMAN AŞIKLAR
Literatura Femininaİki düşman gruptuk ama kalplerimiz bizi mıknatıs gibi çekiyordu. Kalplerimiz mi yoksa düşmanlığımız mı kazanacak?
