Issız bir gece yarısında çıktım sokağa
Her yer karanlık, gölgemle başbaşa
Düşünüyorum öylece bir başıma
Seni hayal ediyorum köşe başında
Ne arayanım var ne de soranım
Bir ben varım birde o gülüşün
Her saniye içinde seni düşünüyorum
Karanlıkta yanımda seni istiyorum
Bu yolda doğdum, bu yolda öleceğim
Senin hasretinden kül olup biteceğim
Ne vazgeçeceğim seni sevmekten
Ne de unutacağım bakışlarından
Bir rüya gibiydin hayatımda
Hızla girdin benim dünyama
Bir o kadar da çabuk gittin
Oysa ben ne çok sevmiştim
Yine karlar yağdırdın gönül dağıma
Yaz ayında buz tutturdun bana
Kimse anlamaz oldu derdimden
Ben vazgeçmedim senin sevdandan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hep Bir Umut
PoetryDuydum ki denizi çok seviyormuşsun Maviyi aşk olarak görüyormuşsun Ben olsam sana bir deniz mavisi Severmisin sen beni Bitti gün geçti zaman Ben giderim artık buradan Bakarmısın hiç benim ardımdan Nere gidiyor bu yanımdan
