Highschool love (SwanQueen)

Deel 7

Deel 7

Woow deel 7 alweer echt heel gaaf. Ik weet niet waarom ik hier excited over ben maar oke. Ik zou het leuk vinden als jullie in de comments laten weten wat jullie ervan vinden en waarvan jullie hopen dat het wel of niet gaat gebeuren. Ik ben heel benieuwd naar jullie mening. Ik ga jullie niet langer lastigvallen. Hier is Deel 7 van highschool love.

POV Regina

Ik word wakker van de zon die op komt en zie dat Emma ook wakker is, ze heeft al thee gezet. "We moeten vandaag weer terug, morgen is het weer maandag en moeten we weer doen alsof er niks aan de hand is." Emma staart glazig voor zich uit en terwijl ze het zegt. Ik kijk haar aan "we hoeven niet te doen alsof er niks is gebeurd, we kunnen het alleen niet in het openbaar laten zien dat we een stel zijn." Ik schrik van mijn eigen woorden "Dat zijn we toch? Een stel?" Ze zegt niks en wordt bang dan zie ik een glimlach op haar gezicht ontstaan, ik word alleen maar banger en kijk weg. "Dan voel ik haar vingers onder me kin die me hoofd draaien en ik moet haar daardoor wel aankijken. "Ja, Regina we zijn een stel, en ook al moet het zo meteen in het geheim ik ben er trots op." Ik leun naar voren om haar te kussen en we versmelten in de zoen en ik voel Emma haar handen die door me haar woelen met mijn handen duw ik haar dichter tegen me aan. Als ademen een probleem vormt laat ik haar gaan. Ik pak het doosje wat ik eerder die nacht bij Emma heb weg gekregen. "Sluit je ogen" Ze kijkt me vragend aan. "Draai je om en sluit je ogen." Giebel ik. "Hier, houd vast." Ik duw een spiegeltje in haar handen als ze eenmaal is omgedraaid. Ik haal de ketting uit het doosje en hang het om haar nek. "Je mag kijken." Fluister ik in haar oor.

POV Emma

"Je mag kijken." Hoor ik Regina in me oor fluisteren. Ik open me ogen zie en prachtige ketting met een zwanen hangertje eraan. Ik weet niet wat ik moet zeggen, dus ik zeg maar niks. Ik draai me in 1 beweging om en druk me lippen op die van haar en sla me armen om haar heen. "Dank je." Zeg ik tegen haar lippen.

Even later zijn we weer terug in de kamer, we hebben allebei gedoucht en moeten nu weer alles inpakken. "Raar idee, dat ik straks weer les van je heb en je niet zomaar een kus kan geven." Ik kijk de kamer rond opzoek naar dingen die ik vergeten zou kunnen zijn. "Er zijn altijd stille kamertjes als je zin in me hebt." Hoor ik vanachter me. "Hmmm..." Ik loop op haar af met een ondeugende blik. Ik druk me lippen op de hare. "Hoe laat moet we hier weer weg?" Regina kijkt op haar horloge en schrikt. "Nu!" We pakken alle koffers en gaan naar de auto en we rijden samen weer naar huis. In de auto zeggen we weinig. Ik kijk naar Regina, naar hoe ze om zich heen kijkt; zelfverzekerd, trots en volwassen. Alles wat ik wilde zijn en wat ik nog steeds niet helemaal ben. "Is er iets?" Haar zachte stem haalt me uit mijn gedachte. "Nee, ik zat gewoon te denken." "Waarover?" "Jou" Ik kijk haar schuldig aan. "Waarom over mij?" zegt ze met een liefdevolle glimlach. "Je hebt zoveel wat ik ook wil hebben en zijn." "Emma je bent perfect zoals je bent. Ik ben afstandelijk en bang... voor de pijn van lief hebben. En jij stort je er ondanks alles weer in, ondanks dat je weet dat het niet kan. Je kiest niet voor jezelf maar voor mij." Ik voel de hand voor Regina op mijn boven benen aaien. De rest van de weg praten we over van alles en nog wat.

Regina zet me thuis af en rijdt snel weg zodat me ouders haar niet kunnen zien. Ik loop naar binnen en word meteen overvallen door vragen van me vader. "Waar was je? En vooral met wie?" ik kijk hem verbaasd aan. "ik had toch gezegd dat ik het hele weekend bij een vriendin zou slapen." Hij ziet aan me dat ik lieg maar ik probeer zijn ogen te ontwijken. "Je kan eerlijk zijn tegen ons Emma." Ik hoor de stem van Mary Margaret achter me. "Ik weet dat het lastig is als je iemand pas een jaar kent, maar we zullen niet over je oordelen, je kan echt alles zeggen we staan achter je." Ik weet dat ik eerlijk zou moeten zijn tegen ze. Maar ik kan het niet ze zeggen wel dat ze het zullen begrijpen, maar dit is niet te begrijpen. "Ik was gewoon bij een vriendin oké, er is niks het gaat prima!" ik storm naar boven en sla me kamerdeur achter me dicht. Ik ga op me bed liggen en bel Regina. "Met Regina Mills." "Hoi, met Emma." "Emma?! Wat is er? Is er iets mis?" "Nee er is niks. Me ouders begonnen vragen te stellen en ik werd boos... Ik wilde gewoon je stem even horen." "Emma, zij zijn niet je echte ouders of wel?" "Moeten we het daar nu over hebben? Ik wil je alles uitleggen. Maar niet nu." "Morgen na school. Dan gaan we naar mijn huis en leg je alles uit."

Niet een heel lang deel maar wilde jullie niet meer langer laten wachten. Het volgende deel zal langer, belooft. Ik hoop dat jullie het alsnog een leuk deel vinden. Laat het me weten in de comments.