Highschool love (SwanQueen)

Deel 8

POV Emma

"REGINNNAAAAA.......!" Ik schrik in 1 keer wakker en zie het beeld van Regina die valt nog steeds voor me. Gelukkig was het een droom. Ik kijk op me wekker, het is halfzeven. Ik kan net zo goed opstaan. Ik loop naar de badkamer en hoor David en Mary Margaret ruziën. Ik blijf staan om beter te luisteren naar wat ze zeggen. "Ze luistert niet naar ons en heeft geen respect!" De zin galmt in mijn hoofd. Hebben ze het over mij? Ik loop terug naar me kamer en pak een tas. Ik gooi er wat kleding in en kleed me snel aan. Ik ren de trap af en gooi de deur achter me dicht. Ik voel de koude wind razen. Ik houd me tranen tegen en pak m'n fiets. Ik fiets zonder erbij na te denken naar het huis van Regina en bel aan. Ze doet niet open dus ik bel nog een keer. Regina doet dit keer wel open. "Emma?! Wat doe jij nou hier? Het is kwart voor zeven 's morgens." Ik kijk haar met een verdwaasde blik aan, alsof ik wakker word, ik weer echt leef. Ik kijk haar aan in haar mocha ogen en kan me tranen niet meer tegen houden. "Emma, wat is er? Praat met me." Ik wil weg lopen, ik had mezelf het beloofd. Ik zou het mezelf nooit meer aandoen. Niemand zal ooit nog door mijn muren heen komen. Maar op 1 of andere manier vindt zij een scheurtje in het cement en dringt steeds verder door. Maar nu is het genoeg. Ze komt niet verder. Ik zie dezelfde muren bij haar. Zij weet hoe eenzaam het kan zijn. Alleen als in een torenkamer. Niemand die je echt ziet. Ze weten dat je daar bent maar niemand komt je redden.

Soms komt er een prins voorbij die beklimt je toren maar wil jou niet, maar je lichaam... Ik probeer nog steeds weg te komen maar ik sta aan de grond genageld omdat ik een mannenstem van boven hoor komen. Hij komt naar beneden en ik zie dat hij ook een badjas aan heeft. Mijn tranen stromen weer over mijn gezicht. Dit kan niet, denk ik bij mezelf. Dit kan ze me niet aandoen. Ik zie dat Regina ziet dat ik hem heb gezien en probeert tot me door te dringen maar ik ben te ver verwijderd van de wereld. Ik zit in mijn eigen wereld niemand om me heen. Ik draai me om en hoor Regina 's stem nog achter me. Maar ik luister niet naar haar en loop naar het bos. Ik zet me muziek aan en loop door het bos, steeds meer rondjes. Ik wil niet naar huis en weet niet waar ik anders heen moet. Ruby heeft school en Regina moet lesgeven. Niet dat ik haar nu nog wil zien. Ik snap niet hoe ze me dit kan aandoen. Of heb ik het allemaal verkeerd begrepen.

POV Regina

Ik zie Emma weglopen. Ze gaat richting het bos, ik wil achter haar aan lopen als ik voel hoe Robin me hand pakt. "Laat haar maar. Ze wil denk ik even alleen zijn." Ik kijk en zie dat ik haar toch al niet meer in kan halen.

Ik loop weer naar binnen om me aan te kleden. Als ik op school ben moet ik de hele tijd aan Emma denken. Waarom was ze er vanmorgen al. Wat is er aan de hand met haar. Ik wil haar zoeken. Ik loop naar de directeur en zeg dat ik ziek naar huis ga. Ik loop het kantoor uit nog voor hij antwoord kan geven. Ik stap in de auto en rijd richting het bos.

POV Emma

Ik hoor in het bosje geritsel en draai me met een ruk om. Ik zie niemand en loop verder. Ik hoor gegrom van een wolf en alles wordt zwart.

Ik word wakker in een donkere ruimte. En hoor een raar gelach, het is een man. Ik word bang en nog voor ik ook maar iets kan zeggen voel ik zijn lippen op de mijne. Hij gaat met zijn handen over me lichaam. "STOP!" ik hoor de angst in mijn stem. Ik blijf het schreeuwen maar het heeft geen nut hij gaat door. Hij maakt me gulp los. Ik probeer hem van me af te duwen maar voel dat ik vast ben gebonden. Ik voel tranen over me wangen als hij mijn shirt uit doet. Ineens klinkt er geklop op de deur en hij haast weg. Naar een andere kamer. Ik blijf achter en probeer me los te maken. Maar hij komt te snel terug. Hij gaat verder, hij maakt mijn bh los en ik begin weer te huilen. Als hij slipje wilt uitrekken klinkt er opnieuw geklop op de deur. Hij loop weer naar de voorkamer en doet de deur open. Ik hoor een bekende stem. "Hey Graham, heb jij toevallig een blond meisje gezien het in het bos?" Dan weet ik het, dat ik het niet meteen hoorde. "REGINAA! IK BEN HIER!" Ik roep haar met een stem vol paniek. Ik hoor gestommel en een harde klap ik schrik. Nu heeft hij Regina ook. Ik hoor een hele tijd niks en zie dan deur opengaan. Ik kan niet zien wie er in de deuropening staat door het licht. Ik hoor de voetstappen en zie wie er voor me staat. "Emma!" Hoor ik Regina schreeuwen. En nog voor ik iets kan antwoorden rent ze op me af om me los te maken. "Regina, oh gelukkig heeft hij je niks aangedaan." Ze doet haar jasje uit en legt het over me heen zodat ik me lichaam kan bedekken. Ik probeer om op te staan maar het lukt niet. Me enkel is waarschijnlijk gekneusd. "Ik kan niet opstaan" Ze tilt me op en brengt me naar haar auto. Ik voel me beschaamd en vies. Ik voel me tranen branden maar kan niet meer huilen. Als we onderweg zijn naar huis staar ik alleen maar naar buiten.

POV Regina

Ik zie hoe Emma naar buiten staart, ze heeft een kille lege blik. Alsof ze niet in haar lichaam zit. Ik leg me hand op haar schouder om haar te kalmeren maar in plaats daarvan voel ik haar lichaam trillen. "Sorry." Fluister ik. Ik neem haar mee naar en help haar uit de auto. "Emma, ik moet je ouders bellen." Ze kijkt me paniekerig aan. "Nee alsjeblieft niet me ouders. Ze zullen zich afvagen waarom jij me bent gaan zoeken en dan gaan ze naar de directie van de school en kan ik je nooit meer zien" ze begint te hyper ventileren. Ik zoek snel een zakje en houd hem bij haar mond.

Ik draag haar naar boven en laat het bad vollopen. "We gaan je eerst even schoon maken en daarna zien we wel verder. Je kan in ieder geval hier slapen als je wil maar ik ligt wel je ouders in. Ik bedenk wel een smoes." Ik zet Emma in bad en loop naar de slaapkamer om haar ouders te bellen maar ik krijg geen gehoor. En spreek iets in. Ik hoor niks uit de badkamer en vertrouw de stilte niet. Ik loop naar de badkamer en zie dat Emma nog gewoon zit en ik slaak een diepe zucht. Gelukkig.

Als je klaar is til ik haar uit bad om haar af te drogen. Als ik haar afdroog zie ik de blauwe plekken op haar lichaam en droog ze voorzichtig af. Ik merk dat haar hele lichaam gespannen staat. En ze kijkt met een lege blik naar voren. Ik geef haar een slaap shirt aan en leg haar in bed. Dan kleed ik me ook om en ga naast haar liggen. Ze kruipt tegen me aan en ik houd haar voorzichtig vast. Na tijdje voel ik haar hele lichaam ontspannen en haar tranen op mijn borst. Ik houd haar steviger tegen me aan en laat haar huilen. "Waarom Regina?" hoor ik haar vragen. "Die man van vanochtend was Robin. Hij is me ex en moest ergens slapen omdat hij te dronken was om naar huis te rijden." Ik voel een diepe zucht. "We praten er morgen wel verder over, we gaan nu slapen. En ik ben bij als je bang bent Emma. Ik laat je niet in de steek." We vallen in een diepe slaap. En de wereld om ons heen verdwijnt en gaat aan ons voorbij.