Highschool love (SwanQueen)

Deel 17

Okay guys ik wil even sorry zeggen voor het feit dat ik weer heel lang doe over mijn updates maar ik heb het druk met toets week en nog veel meer dingen die me afgelopen week nog hebben bezig gehouden. Aankomende week zal het hetzelfde zijn omdat ik deze week en tentamens en een uitvoering heb zal ik weinig tijd hebben om te schrijven. Ook heb ik jullie hulp nodig. Ik heb een beetje een writers block... Dus laat me weten in de comments wat jullie graag willen dat er gebeurd.

POV Emma

We zitten aan de ontbijt tafel. Ik zit tegenover Regina met me moeder naast me en me vader tegenover haar. Het is ongemakkelijk stil en ik durf niet op te ijken van me bord omdat ik weet dat Regina me aankijkt en ik weet dat als ik nu op kijk dat ik mijn lach niet kan inhouden door wat we gister gezien hebben. "Dus Regina heb je lekker geslapen?" vraagt mijn vader. "Ja hoor, en u?" ik kijk op en meteen ontmoeten mijn ogen die van Regina. "Ja, ik heb heerlijk geslapen." Hij kijkt met een glimlach naar MM die lachend weg kijkt. Ik kijk Regina geschrokken en zie dat ze haar lach niet kan inhouden. Ook ik kan mijn lach niet meer inhouden en we barsten in lachen uit. "Wat is er?" vraagt mijn moeder verward. "Niks..." Zeg ik door het lachen heen.

Ik kijk op mijn horloge. "Regina we moeten echt weg als we niet gezien willen worden." Ik sta op en pak mijn tas. "Ik kom eraan." We lopen samen naar de auto en stappen in. "Regina... Ww...wil je mijn vriendin zijn. Officieel zeg maar?" "Ik zou niets liever willen Emma Swan" We rijden een tunnel in.

(TIJD SPRONG NAAR DIPLOMA UITREIKING)

We rijden de tunnel uit, zoals we dat al bijna een jaar doen. Vanavond is het zover. Dan ben ik officieel geen leerling meer van Regina en mogen we dus gewoon een relatie hebben. Ik slaak een diepe zucht bij de gedachte alleen al. Een zucht van opluchting. Regina zit naast me en merkt het meteen. "Wat is er?" Ik kijk haar aan. "Ik dacht eraan hoe het zou zijn om onze relatie niet meer geheim te hoeven houden." "En? Hoe was het?" Ik draai me hoofd zodat ik naar de zijkant van haar hoofd kijk "Prachtig. Net als jij" ze draait haar hoofd en glimlacht, ik druk snel een kus op haar mond. "Soms vraag ik me af waar ik dit aan verdient heb, om zo gelukkig te zijn." Zegt Regina. "Maakt het je nooit bang? Dat het je wordt afgepakt? Dat er iets of iemand is die het verpest?" Regina legt haar hand op mijn knie "Natuurlijk, maar als ik me daar teveel mee bezig houd zal ik mijn geluk zelf vernietigen. Ik laat de angst me niet meer overweldigen, ik vertrouw er op dat ik altijd bij je mag uithuilen en steunen wat er ook gebeurt. En ook al kom ik soms te dicht bij of wil je de muren die jij om je heen heb gebouwd iets te snel afbreken weet ik dat je altijd terug komt. En ik wil jou ook heel graag dat vertrouwen geven, maar dan moet jij daar wel voor open staan." Ik voel een traan branden maar houd hem tegen en leg mijn hand op de hare. "Ja. Ja, ik wil je leren vertrouwen. Maar ik heb daarbij je hulp nodig." Ze kijkt me aan met een lieve glimlach "Alle hulp die je nodig hebt. Ik ben er voor je." We rijden verder naar school en bewegen onze handen niet.

POV Regina

Ik heb mijn hand nog steeds op de knie van Emma, ik lijk de rust zelve maar van binnen wil schreeuwen van geluk. Emma stelt zich open voor mij, ze laat haar muren stukje bij beetjes vallen en laat mij binnen. Het duurt nog lang voor dat we er echt zijn, maar ze wil me vertrouwen en ik moet haar daarbij helpen. "Ik hou van je" Deze woorden trekken me uit me gedachten. "Ik ook van jou" We rijden het parkeerterrein van de school op. "Em, dit is de laatste sterk zijn" zeg ik als ik zie dat Emma verslagen kijkt. "Morgen deze tijd ben jij geslaagd en ben je van deze school. Als je wilt kunnen we uit eten gaan." Ze glimlacht. "Je hebt gelijk ik red me wel. Jij slaapt bij mij vanavond toch?" " Ja en ik kom ook eten hoezo?" Ik zie dat ze haar best doet om gewoon te kijken maar het lukt haar niet. "Gewoon" We lopen de school in en meteen komt Ruby naar ons toe gerent. "Emmmm!!!" Snel laat ik Emma's hand los en loop ik naar mijn lokaal. "Tot vanavond"

POV Emma

"Emmmm!" Ik voel dat Regina me hand snel los laat als ze Ruby zit en ik trek mijn hand snel weg. "Tot vanavond" hoor ik haar zeggen, maar als ik wil reageren trekt Ruby me weg. "Ruby wat is er ?" Ze kijkt me gestrest aan. "Ik heb geen jurk voor vanavond" Ik barst in lachen uit. "Ruby, het komt goed. Ik moet nu iets inleveren bij Mr. Gold daarna gaan we samen shoppen oke? Ik moet zelf ook nog iets halen voor vanavond." Ze kijkt me ondeugend aan. "Over vanavond, met wie ga jij eigenlijk?" Ik kijk haar verbaasd aan. "Met wie denk jij dat ik ga? Het is niet zo dat ik echt iemand heb die ik kan vragen." Ze lacht me uit "Jij bent echt de slechtste leugenaar ooit. Je hebt wel iemand maar wil het niet tegen me zeggen. Is het een meisje." Ik knik langzaam. "oke, zit ze hier op school?" ik reageer niet "Het is een docent of niet?" Ik probeer weg te lopen "Ruby, ik heb hier nu echt geen zin in." "Oke, het is dus een docent, uhm..." ze zet haar denk blik op. En dan ineens schiet haar hoofd omhoog. "Ik weet het. Het is Miss Mills." "Ruby wat denk je nou zelf?" ik doe mijn best het te ontkennen maar Ruby kent me te goed, " Het is Miss Mills. OMG!! Emma." "sssst... Ruby, niemand mag dit komen te weten niet tot na vanavond." Ruby kijkt me ongelovig aan. "Wacht je hebt echt iets met Miss Mills. OMG ..." Ik lach "Ja ik heb echt iets met Miss Mills." "Ga je der mee vragen naar het feest na de uitreiking?" ze kijkt hoopvol. "Ja ik denk het wel. Hoezo?" Ze kijkt aarzelend naar de grond. "Nou dan zijn Dorothy en ik niet het enige niet hetero stel." " Wacht, wat?! Jij en Dorothy als in een stel? Wow Rubs niet gedacht dat jij iets met een meisje zou krijgen" ze lacht "Wees niet bang. Ik zal Killian altijd een lekkerding vinden." Ik lach "Loop je mee naar Mr. Gold?" zeg ik terwijl ik naar zijn lokaal loop. "Ja"

POV Regina

Ik ben benieuwd waar Ruby het over wilde hebben met Emma, ik hoop vooral dat Ruby haar mond kan houden over de verassing...