The Guy Next Door (O N H O L D)

TGND --- Chapter 4

[A/N: I dedicate this chapter to   *drum roll*   Mary Grygjeanne Grace Villegas Icay! Thanks for dedicating your story to me!]

====================================================================

~Yumi's POV~

Nasa state of shock ako ngayon. Paano naman kase eh, una, tinawag ako ng crush ko. Pangalawa, ang gwapo gwapo niya! XD  Pangatlo, sinigawan ko siya. >_____<

Tumayo siya at naglakad papalapit sakin. Ako naman natauhan kaya napaatras ako ng konti. Unfortunately, may something akong naapakan kaya nadulas ako ng  bongga at lumipad yung pagkain ko somewhere. Nagulat na lang ako ng biglang may sumigaw.

"WHAT THE HECK?!"

Lumingon ako sa likod at nakita ko kung saan naglanding ang pagkain ko.

"Stupid! Hindi kase nag-iingat eh! Nasira tuloy ang uniform ko!"

" S...sss..so..sorry. Hindi ko yun sinasadya. Nadulas lang ako."

"Argh! Napaka-careless mo kase!"

Naiiyak na ako nun. Grabe kase siyang sumigaw, nakakatakot. Panu na yan? Tutunganga lang ba ako dito? Pinagtitinginan na kami ng mga tao. Bakit ba lagi na lang ako napapasama sa mga ganitong scene? Nakakahiya talaga!

"She didn't mean to do that. Aksidente lang yun kaya let her be."

Tumahimik yung babae. Ako naman nakatingin lang sa sahig.

"Yumi, okay ka lang? Here, take my hand."

Tumingin ako sa taas.

"Sid?"

~Seth's POV~

Naglalakad ako sa hallway habang yung dalawang kamay ko ay nasa ulo. Haay. Asan na kaya yung babaeng yun? Bigla bigla na lang nawawala.

"Girl, may nag-aaway daw dun sa cafeteria. Tara, puntahan natin!"

Tss. Mga babae talaga, napakachismosa.

"SETH!!!!!!!"

"Hmm?" lumingon ako sa likod ko

O__________O

"Seth! Pahinging autograph!"

"Ewan ko sa inyo!" tapos tumakbo ako. Ano ba naman yan?! Habulin ka ba naman ng mga babae para lang magpa-autograph? Sa bagay, sa gwapo kong to, sino ba naman di pagkakaguluhan?

After  2647596848364 years tumigil din sa paghabol yung mga babae. Napagod na yata. Hindi ko napansin nasa cafeteria na pala ako.

"Stupid! Hindi kase nag-iingat eh! Nasira tuloy ang uniform ko!"

" S...sss..so..sorry. Hindi ko yun sinasadya. Nadulas lang ako."

Teka, si Yumi yun di ba?

 "Argh! Napaka-careless mo kase!"

Grabe naman tong magsalita. Akala mo kung sino. Ano ba kasing ginawa niya? Naku naman.

Papasok na sana ako para tulungan si Yumi kaso naunahan ako ng isang lalaki. 

"She didn't mean to do that. Aksidente lang yun kaya let her be."

Tumigil naman sa kakasigaw yung babae. Si Yumi, di komasabi kung umiiyak  kase nakatingin lang siya sa baba. Nakita ko naman yung lalaki nag abot ng kamay niya sa kanya.

Haaay. Ang drama! makaalis na nga.

~Yumi's POV~

"Th...thanks Sid."

"For what?"

"For saving me. "

"No problem."

Ibang klase talagang araw to. First day na first day ko napaka-epic fail. Pagkatapos ng nangyari kanina parang wala na akong lakas ng loob na pumasok bukas. Naku naman!

"Uy, kalimutan mo na ang nangyari. Alam naman nating lahat na hindi mo yun sinasadya."

Ang bait talaga niya.

"Smile ka na kase. Ang panget mu tignan kapag malungkot eh."

Aba nanlait? Pero di ko talaga to makakalimutan. First time akong iniligtas ni Sid sa harap pa ng napkaraming tao.

"Hmm. Salamat talaga." tapos pilit akong nag smile

"Wala yun." ^_____^

Haaay. Nakakawala talaga ng pain yung ngiti niya.

"Uhm..Yumi."

"Ano yun?"

"I like you."