Yarınlar yok güneş gitti
Cicekler bu şehri terketti
Çetin rüzgarlar tüm umutları yok etti
Papatyalar bile masumluğunu kaybetti
Şimdi ne olacak ne yapacağız
Hiç bilmiyorum
Tüm kapılar üstümüze kapandı
Kilitleri engin denizlerde saklı
Tüm yürüdüğüm yollar tehlikeli
Ve benim silahım yok
Onca yılanın arasında
Tek başıma
Cesaret kanatlarım kırık
Umutlarım yitik
Yalandan bile gülemiyorum
Hayal kurmak hayal oldu
Tüm emekler yalan oldu
Sonsuz karanlık esas oldu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Veda Bestesi
PoetryBazen dolaşıyor kalbim avare avare yanıyor içten içe. Unutmak istiyorum seni, o beni yakan denizlerini. Bazen kör bir kurşuna denk gelmek, kimliği belirsiz bir kazada hafızamı yitirmek istiyorum Ama biliyorum ki adımı dahi bilmesem yine yüreğim yana...
