Pembe rüyalar
Kabus oldular
Aniden,
Gamsız insanlar,
Acımasızca
Kırdılar
Yaktılar
Sattılar
Sadece kendilerini şah yaptılar
İşlerine geldi selam verdiler
İşleri bitti aniden yok oldular
Aniden oldu herşey
Aniden yıkıldı kalp bahçesinde ki çardaklar
Aniden soldu düşlerde ki papatyalar
Aniden büyüdük biz de
Aniden gitti renkli hayallerimiz, mavi saçlı bebeklerimiz.
Birden çıktı karşımıza gerçekler alıp götürdüler sevgiye dair ne varsa
Sonsuz bir uykuya girdi içimizde ki çocuk
Gözyaşlarımız büyüttü onu
Acılar öğretti hayatı
Yalanlar sardı dört bir yanını
Menfaati öğrendi o küçük çocuk
Menfatti ve menfatçileri
Aniden gelişti her şey , uykusunda bile rahat bırakmadılar.
Gülmelerini çaldılar
Yarınını toprak yaptılar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Veda Bestesi
PoetryBazen dolaşıyor kalbim avare avare yanıyor içten içe. Unutmak istiyorum seni, o beni yakan denizlerini. Bazen kör bir kurşuna denk gelmek, kimliği belirsiz bir kazada hafızamı yitirmek istiyorum Ama biliyorum ki adımı dahi bilmesem yine yüreğim yana...
