Küçüktü bedeni
Sırtlanmıştı bunca kederi
Çocuktu masumdu oysa
Sokakta oyun oynayacağına
Beyaz kefenlere sardılar
Gelin yaptılar
Altınlar taktılar
Babası yaşında adamlara sattılar
Oysa minicikti elleri
Temizdi hayalleri
Okuyacaktı
Yaralara merhem olacaktı
Fakat
Kendi yaralarını bile saramadı
Önce oyun geldi herşey
Evcilik oynuyor sandı
Gelin oldu
Kadın oldu
Anne oldu
Yok oldu
Çalındı düşleri
Kirlendi elleri
Kefenlere sarıldı masum bedeni
Ağladı
Yalvardı
Ama hiç kimse yardım eli uzatmadı
Bir anası vardı ardından ağlayan
Bir de yetim kalmış evladı
Yok oldu
Toprak oldu
Tıpkı diğer masum bedenler
Tıpkı diğer küçük gelinler gibi
Onlar yaşarken öldüler
Beyaz kefenlerle
Oynaya zıplaya ölüme gönderildiler
Artık fazla ask yüklü yapmama kararı aldim hersey ile ilgili paylaşmak istiyorum tabi eger sizde isterseniz. Aşk siiride yazicam ama bu tarz da düşünüyorum saygılar
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Veda Bestesi
PoetryBazen dolaşıyor kalbim avare avare yanıyor içten içe. Unutmak istiyorum seni, o beni yakan denizlerini. Bazen kör bir kurşuna denk gelmek, kimliği belirsiz bir kazada hafızamı yitirmek istiyorum Ama biliyorum ki adımı dahi bilmesem yine yüreğim yana...
