Mutsuzum,cok mutsuzum
Her ne kadar aksini haykırsam da
Mutsuzum işte
Içim kan ağlıyor
Yüzüm gülerken
Çok bunaldım
Fazlasıyla tükendim
Yoruldum
Içimdeki yangınlar haddini aştı
Tüm ruhumu kül etti
Dayanamıyorum
Hiçbirşeye
Yürüdüğüm yollar
Engellerle dolular
Her biri
Yavaş yavaş yok ediyorlar
Dayanamıyorum
Hayatın acımasızlığına
Dayanamıyorum sahte insanlara
Dayanamıyorum
Sapık ruhlu düzenbazlara
Ağlayamıyorum bile
Onca kedere rahmen
Anlayamıyorum
Bunca çirkin yazılmış kader neden
Neden kız çocukları ağlıyor
Neden erkekler gözyaşlarını saklıyor
Neden herkes ölüyor
Neden nefret bulutları çoğalıyor
Bunca şeyin nedeni ne
Anlayamıyorum
Dayanamıyorum omuzlarımda ki
yüklere
Dayanamıyorum
Dayanamıyorum
Dayanamıyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Veda Bestesi
PoesíaBazen dolaşıyor kalbim avare avare yanıyor içten içe. Unutmak istiyorum seni, o beni yakan denizlerini. Bazen kör bir kurşuna denk gelmek, kimliği belirsiz bir kazada hafızamı yitirmek istiyorum Ama biliyorum ki adımı dahi bilmesem yine yüreğim yana...