Ölüyorum günden güne
Yok oluyorum 2 güne
Papatyalarım soldu
Mutluluk yalan oldu
Gözyaşları şelale misali
Bu hayat böyle devam etmemeli
Ne sebebim kaldı
Ne de yaşamak için hevesim
En iyisi sizlere veda edesim
Gidiyorum bu romandan
Yanıma birşey almadan
Dönmeyeceğim bir daha
Bu yalan dünyaya
Yalandan yüzüne gülen dünyadan
Herşey anlamını yitirdi
Herşey nefret edilesi
Final veriyor bu roman
Hemde vakti dolmadan.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Veda Bestesi
PoetryBazen dolaşıyor kalbim avare avare yanıyor içten içe. Unutmak istiyorum seni, o beni yakan denizlerini. Bazen kör bir kurşuna denk gelmek, kimliği belirsiz bir kazada hafızamı yitirmek istiyorum Ama biliyorum ki adımı dahi bilmesem yine yüreğim yana...
