Sıfırdan

380 24 4
                                    

Günlerden pazartesiydi sanırım işden kovulduğumdan beri günlerle pek aram olmadı. Zaten ne bi işim ne bi sevgilim nede yolunda giden bişey vardı.Oturduğum kanepeden kalkmıştım kanepeye baktığımda popomun izini görebiliyordum sanırım uzun zamandır orda oturuyordum.Hava almak için dışarı çıkıcakdım ama bi türlü montumu bulamıyordum,kanepenin oralarda da yoktu dün akşam salonda yatmıştım orada kalmış olmalı siyah tüplü televizyonun üstüne fırlatmışım montu giyip dışarı çıkdım. İstanbulun sisli sokaklarında yürümeye başladım akbilimide kaybetmiştim zaten bi aklımı kaybetmediğim kalmıştı,yürümeye devam ettim aklımda binlerce soruyla ne yapıcakdım bi işe girmeliydim para kazanmalıydım ve artık bi yuva kurmalıydım sağda solda parasız gezmek için artık çok yaşlıydım 27 yaşındayım ama olsun kendimi 40 yaşında 5 çocuklu bi aileye bakan memur gibi hissediyordum. Hoş ben kendime bile bakamıyordum kafamdaki düşüncelerle boğuşurken kafamı kaldırdığımda balat yazan tabelayı gördüm saat 23:00'dı Allah'ım 2 saattir nasıl yürümüştüm buraya kadar şimdi geride dönemezdim eve çünkü yürücek bi takatim kalmamıştı karnımda açtı. Şükür ki cebimde bozuk para sesleri geliyordu onunla döner aldım 2.5 liraya açlıkdan nası yedim bilmiyorum ama galiba martı etiydi.Herneyse şuan ne yediğimin önemi yok eve gitmeliydim hoş oraya ev denebilirse,bi bankın üstüne oturup kaldım bugün dışarda sabahlamak istiyordu canım.Aslında bundan 6 ay öncesini anlatmak istiyorum size gayet güzel bi işim fıstık gibi bir sevgilim vardı tamda herşey yolunda gidiyo derken zaten hep böyle olur bişeyler yolunda gidince bi bokluk çıkar genelde,elimize bi ihale geçmişti 1 koyup bin alıcakdık sözde elimizdeki para girmek için yetmedi herşeyi sattık karlı bi işti sonuçta kendimizce o para düşkünü sevgilim olucak kadının yüzünden hepsi aslında.İhaleye girdik ve resmen beş yaşındaki çocuk gibi dolandırıldık meğer ihale çokdan başkasına verilmiş bizde elimizdekini kaptırdığımızla kaldık. Sonrası malum para için seven bi sevgilim yokdu artık nede bi işim nede bi arabam var olan tek şey yığınla borçdu sadece.He bu arada kendimden bahsetmedim adım Ali istanbulda doğup büyüdüm babam ve annem ben küçükken vefat etmiş o zamandan beri hayat mücadelesinde yanlızım birde kardeşim varmış ama ayrı yetimhanelere verildiğimiz için yüzünü bile görmedim umarım onu iyi bir aile evlat edinmiştir demekden başka elimden bişeyde gelmiyor,ama onu elbet birgün bulacağım.Liseyi zar zor bitirdim üniversiteye gidemedim en büyük hayalimse dünyayı gezmek ve bir cafe açmakdı ve tabiki olmazsa olmaz diceksiniz ama aşık olmak çünkü kimse beni sevmemişti,yetimhanedeki üvey anneler dışında ve aşkın gerçek sevgi olduğuna inanıyordum daha doğursu inanmak istiyordum. 18 yaşında kurduğum hayallerimi 27 yaşında hala gerçekleştiremedim 28'ime giricekdim ama kutlayacak bi arkadaşım bile yokdu. İnsanın bari şu hayatta bi hayali gerçekleşir,yıllar sonra sevgili bulduk vefasız çıktı iş bulduk dedik batırdık cenabette gezmiyorum hiç bi zaman ama anlamadım gitti.Yine bankın üstünde kendimle konuşa konuşa sabahı etmiştim kalkıp eve doğru yürümeye başladım cebimde kalan son bozukluğada yalvar yakar 50 kuruşa simit almıştım.İlaç gibi geldi bu simit. Eve varmıştım soğuk suyla kışın günü duş aldım umarım hasta olmam manyak değilim kışın günü soğuk suyla duş alıcak kadar sadece elektirikleri kesmişler.Titreyeret istanbulun rutubetinden kötü kokan yorganımın altına girdim öyle uyuyup kalmışım tüm gece uyuyamadığım için. Kalkdığımda gecenin 4'dü olmuştu saat,balkona çıkıp bi sigara yaktım 6 aydır boşlukdaydım artık çalışmam gerekdi tekrardan ayağa kalkmak zorundayım diyordum kendi kendime sabah ilk iş dışarı çıkıp iş arıyacakdım,yemek yapmakdan pasta yapmakdan anlardım bi yere garson,tezgahtar olarak girebilirdim öyle düşüncelere dalmışım ki sigaramın yarısını rüzgar içmiş onada üzüldüm sanki başka sigara alcak param varmı diye,bi kaç dumandan sonra pamuğuna kadar içip attım sigarayı,yatağıma girip uyumaya çalıştım ama nafile sıçtığımın beynindeki hayaller fikirler hiç susmuyordu.Saat sabahın yedisi olmuştu,üstümü giyip saçlarımı tarayıp dışarı çıktım bi kaç yere iş başvurusu yaptım geri arayacaklarını söylediler kesin arar bu yavşaklar diye iç sesim dalga geçiyorduki benle Mavi Gece diye bi cafe gördüm tam hayalimdeki cafe mavi ışıklarla süslenmişti dışarısı masaları rengarenkdi içerisine girdiğin zaman atmosfer sanki oradaymış gibiydi ,burda işe girmem gerekdi ne olursa olsun ilk görüşte tutulmuştum hayallerimi ben başaramasamda birinin başardığına gerçekden sevindim. Hızlıca içeri girdim Allah'ım oda neydi hayatımda gördüğüm en güzel iki çift göz bana bakıyordu,tutulup kalmıştım mavi gözlerine afedersiniz sesiyle irkildim,şey kelimesi çıktı ağzımdan herşeyi berabet edercesine şey ben iş için gelmiştimde,hadi be ne kadarda güzel konuşmuştum ah aptal kafam ah,bayan maalesef elemana ihtiyaçları olmadığını kız kardeşiyle ikisinin burayı işlettiğini anlattı ,yine hiç bişey yolunda gitmiyo derken aklıma bi fikir geldi acındırmak hiç yapmadım ama bu sefer yapıcakdım bunu,şey gerçekden ihtiyacım var bi işe ne verirseniz kabulüm çalışmak istiyorum burda,afedersiniz isminiz ne diye sordu bayan Ali dedim sizinki Elif dedi memnun oldum diyip elini sıktım hayatımda dokunduğum en pamuk eller onundu sanki Allah'ım noluyorum iş bulmaya çıktım aşıkmı olucam ben 27 sene sonra tamda batmışken aşık hemde iş istediğim kişeye hayat gerçekden bana tokadı vurdukca vuruyordu. Ali bey pasta yapabilirmisiniz dedi bildiğim pastaları anlattım yemekleri vs ne hikmetse kadının yüzündede bi tebessüm oldu,sizi denemek isteriz ama öyle çok yüksek maaşlar veremeyiz dedi.Teretdütsüz kabul ettim ve ertesi gün işe başlamak üzere eve gittim yolda giderken heycandan topuklarım,götüme vura vura yolda hoplaya zıplaya gidiyordum,ben hem iş buldum hemde hayatımda gördüğüm en güzel kızamı tutuldum.Eve giderken açlıkdan hayal görmediğimi anlamak için defalarca kendimi cimcikledim hayal değildi gerçekdi hayallerimdeki gibi bir cafede işe başlayacakdım hemde hayalimdeki gibi bir kızla beraber çalışacak.Eve geldim biraz oyalandım yine 12 olmuştu saat uyumam lazımdı yarın 6 da kalkıp kendime çeki düzen vermeliyim diye düşünürken uyuya kalmışım.

MAVİ DÜŞLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin