Meçhul
Kan renginde ki gülleri takayım
Buram Buram kokan hasrete
Sokağın ırak kaldırımlarına
Bu son bu ilk
Savuruyorum bizi
Kaç mevsime sevdan ile
Kör kurşuna adın ile
Tüm yüreğimle sana
Ve bir kez daha sen
Seni anlatmak mı
Gök mavi, güneş sarı
Nasır bağlamış ellerin diyorum
Meçhule giden yol
Eflatun rengine boyanı durmuş bir gökyüzü
Kaktüs can yakıcı vuruşları gibi
Nedir bu yalnızlık
Gecenin havada salına duran ahengi
Siyahı beyazı durağanı
Ve bir de sen ile muntazam bir buluşma
Ah gurbet ah
Neyleyeyim güzü kışı
Neyleyeyim ötesini berisini
Bu son bu ilk
Ve bir kez daha sen
Şeytanın öfkelenmiş yüzü ile
Mısraların seni andırıca
Arsızca benimsettiğim vakit
Kara toprağın üstümü örtüğün an
Ve o vakit
Ve o vakit
Ben seni unutacağım iki gözüm...
İNSTAGRAM: b.g_00
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
Poetry'' Hayat bu nereden ne şekilde ne süprizlerle karşımıza çıkacağı belli değil, bazen acı bazen kederli bazen hüzünlü sonbaharın sararan ağaçların yapraklarını süzüle süzüle bırakması misali yaşıyor hayatı sürüyoruz, ömür dedikleri nedir ki bir göz a...
