Dirsten
Bago maghapunan pumunta muna ako sa pffice ni Mr. Martinez, ang school administrator namin. Lakas ng loob ko e. Pero sana naman hindi siya masungit.
Kumatok ako ng dalawang beses.
"Come in." Boses ng isang lalaki, siya na nga yun.
"Sit down." Sabi niya. Itinigil niya ang pag b-browse sa mga papel na nakalapag sa harap niya.
"Uh.. g-good afternoon po sir." Nangangatog kong bati, kung kanina lakas-lakasan ako ng loob pwes ngayong kaharap ko na ang principal namin halos hindi na lumabas sa bibig ko ang mga gusto kong sabihin.
"What is it? Is there any problem?"
"Uh. K-kasi po..." nauutal kong panimula.
"Ano? What is it tell me." Mahinahaon niyang sabi.
"Hindi na po ako magpapaligoy-ligoy pa. Gusto ko po sanang makausap ang dahilan kung paano po ako napunta dito. Mula po kasi nung mapunta ako dito, wala po akong maalala." Sabi ko.
"What do you mean?" Nagtatakang tanong niya.
Wala na akong ibang choice, I have to tell him the truth. Kahit ano pa ang mangyari bahala na.
"Nagising na lang po kasi akong nandito na ako sa eskwelahang ito. Wala rin po akong maalala sa mga nangyari, kahit po ang personal background ko wala po akong maalala." Paliwanag ko kay Mr. Martinez.
"Oh so dou ypu mean, you have an amnesia?"
"Hindi ko po alam. Gusto ko lang pong malaman kung sino ang nagpasok sa akin dito, kung hindi po ako nagkakamali, hindi naman po ako scholar dito hindi po ba? Ibig sabihin po may nagbabayad po sa kin para makapag-aral ako dito." Sabi ko.
"Oh, I see. But I'm not the one who's gonna help you for that. Bago pa ako pumasok dito I'm sure nandito ka na. Wala naman kasi akong record na bagong transfer o new enrollee na natanggap."
"Ganun po ba?"
"Yes, I think this is a serious case for you. I don't think this is happening here. I never thought this school was lacking of informations about the students."
Sumeryoso ang mukha ni sir, natakot tuloy ako ng bahagya.
"Okay, now I suggest, talk to Ms. Mildred she is the secretry of Ms. Kennelton she will help you." Sabi ni sir.
Kailangan pa daw kasi magpa appoint kay Ms. Kennelton bago pwedeng makipag-usap. Napakadami namang kailangan. Pero infairness mabait naman pala yung principal namin.
"Saan ka pupunta?" Tanong ko kay Marie. Paglabas ko kasi ng cr. Nakita ko siyang nagsasapatos.
"Hindi mo pa ba alam? May night fun fair ngayon. Parang mini night market." Sabi niya.
"Huh? Ano? May ganun ba dito? Wala nga tayong pera, paanong market?" Dumiretso na ako sa harap ng salamin at sinuklay ko ang buhok ko. Nakaready na akong matulog nakapajama na nga ako.
"Wala yun, walang pera. Pero may token. 10 token per person. Yun ang gagamitin para makabili ng item." Sabi niya.
"Alam mo bang minsan lang sa isang taon kung ganapin ito? Kung ako sa'yo magbihis ka na lang. Bumaba ka at nang maranasan mo rin." Tapos na niyang ayusin yung sapatos niya at tumayo na siya. May dala siyang pouch.
"Pero nasa'yo na rin naman yan kung pupunta ka o natutulog ka na jan. Ge bye." Sabi niya at saka isinara na ang pintuan pagkalabas niya.
Ano naman kayang masaya dun? Mini market daw? Bibili lang naman. Tss.
YOU ARE READING
A Secret Love Story
RomanceFrom Kennelton Academy, Dirsten dreamed to be a normal teenager as the others should be without knowing the true reason behind everything. As she go along the flow of her destiny, she met a guy who had her heart beat in a million at once. But a deep...