[James's POV]
Nang na realize ko na hindi papunta sa bahay ni Nadine ang sinakyan niyang bus, sinundan ko agad yung bus na sinasakyan niya .. why? maybe because of curiosity ..
"Are you stalking me?" pagtatanong ni nadz sa akin
"Pfffttt stalking you? of course not, why would I??"
"Kasi pupuntahan mo rin ang pupuntahan ko"
"Pfftt hindi ko nga alam na pareho pala tayo ng gustong puntahan"
"Oh okay then I should probably get going"
"Aalis ka na agad? hindi pa nga siguro nagbubukas ang museum, samahan mo na lang muna ako dito"
"No thanks"
At umalis na siya sa harap ko at nagsimulang maglakad papalayo sa akin .. sinundan ko agad siya kahit hindi ko pa nakakain yung inorder kong pagkain . haaayy gutom pa naman na talaga ako, wala pa akong kain simula kagabi, pati tulog wala rin
"Nadz, teka lang" hinawakan ko agad yung kamay niya nang sa wakas ay nahabol ko rin siya, halatang ayaw niya akong makasama sa bilis ng kaniyang paglalakad
"What?" humarap siya sa akin dahil upang mabigla ako, parang nasa movie na nagslow motion ang pag ikot ng ulo niya paharap sa akin sabay hinahampas ng hangin ang kaniyang mg buhok
"Hindi ko pa kasi kabisado ang lugar nato kaya sana kung okay lang..." ang tagal kong makapagsabi ng gusto ko dahil nahihiya ako ..
"Ano?! sabihin mo na agad or else aalis na ako"
"gustokosanangmakasamakamunangayungaraw"
"what?"
"Sabi ko, kung okay lang sana, gusto kong sumama sayo baka kasi maligaw ako"
"Ano ka ba? bata?"
"Hindi pero kasi.."
"Pfffft si James Reid parang bata! Si james reid parang bata" kanta lang siya ng kanta habang nagsimula na siyang maglakad kaya sinundan ko agad siya
"Oh! bakit ka nakasunod sa akin? sinabi ko bang okay lang na sumama ka sa akin?"
"But--" hindi ko na natapos sasabihin ko dahil bigla nalang akong nakaramdam ng hilo
[Nadine's POV]
"Help, I need help" sigaw ko habang nakahiga sa hita ko ang isang James Reid na walay malay
Pero parang ang useless ng sigaw ko kasi walang nakikinig, puro babae lang naka titig at kinikilig sa mukha ng nahimatay ang nakikita ko .. kainis
"Miss? let's take them to the hospital" at sabay dinala niya kami ni James pasakay sa sasakyan niya, mabuti naman at may tumulong, jusko hindi ko kaya ang bigat nitong si James!
Nang makarating na kami sa hospital ay dinala agad siya sa emergency room habang naghihintay nalang ako sa labas para makausap ko na ang doctor kung napaano siya
"Pinay ka right?" omaygad! andito pa pala yung tumulong sa amin.. jusko hindi ko pa napapasalamatan
"Yes sir, thank you so much for helping me and my friend"
"Walang anuman, so you mean kaibigan mo lang ang lalaking iyon?"
"Oy Filipino ka pala sir?"
"Nope, I am pure australian but i got to live and work in the Philippines with my dad and stepmom"
Hindi na ako nakasagot pa kasi lumabas na sa wakas ang doctor
"Are you the wife of the patient?"
"ahm no sir, I'm just his friend"
"Im sorry, well your friend is just doing fine, he just lacks a lot of time to sleep and i guess he never ate since last night, that is why he fainted, but don't worry he will be okay soon, he just need to bring back his energy"
"Thank you doc"
Pinuntahan ko agad si James sa luob para kamustahin siya
"Okay ka na ba?"
"Don't worry about me, I'm fine"
"I'm fine sa mukha mo! bakit ka ba kasi hindi kumain?!!! plus sabi ng doctor isang dahilan ay hindi ka natutulog! ADIK KA BA HA?!!"
"You sounded concern"
"Whatever, aayusin ko nalang ang hospital bills para mauwi ka na sa condo mo, doon mas magiging okay ka"
Nang nakalabas na kami ng hospital halatang wala paring lakas si James..
"Get in the car"
"Sir? you've helped to much, okay na po kami"
"No he is not clearly okay, kumain muna kayo sa amin"
"Nakakahiya po sir"
"Wag ka nang mahiya, i already told my wife to cook for the three of us, sayang naman kung hindi niyo makain yung ipangluto niya"
"Oh well thank you sir"
"Stop calling me sir, kaidad lang tayo hahaha"
Nang makarating na kami sa bahay nitong tumulong sa amin na ngayun ko lang narealize na hindi ko pala alam ang pangalan .. bigla kong narealize na hindi ko pa nasabihan si Liza about sa nangyari sa boyfriend niya
"Mauna ka na a loob James"
"San ka pupunta?"
"Tatawagan ko lang si Liza"
"No"
"what?"
"No please dont tell her" napatingin ako bigla sa mata niya na hindi ko alam kung ano ang dapat kung maramdaman dahil sa tingin na binibigay niya .. parang nag mamakaawa siya pero hindi ko alam kung bakit
"w-why?" i tried not to stutter because of the way he looks at me but i failed
"Just dont" at bigla na agad niya akong tinalikuran
"I just dot want her to worry about me too much, paranoid panaman yung mahal ko na yun" pagkasabi niya nun ay saktong tinawag na kami ng tumulong sa amin na nalaman ko na Kevin ang pangalan nang nakausap-usap namin siya sa loob ng sasakyan papunta sa bahay niya
Biglang may kumurot sa bandang dibdib ko ... and I was left standing, doesn't know what to do after my mind realized that James cared for Liza so much.. bakit biglang ang sakit? wag na please, ayaw ko nang bumalik sa simula ng pag momove on.. nasimulan ko na eh
******************************************
Sana nagustuhan niyo po ang update na ito, sorry if t's kinda lame
Watch out for the next update, masho-shock kayo ng sobraaaaa O.O hahaha
Thanks for being patient and sa pag subaybay sa story na ito .. mahal ko kayo .. mwaaa
Comment * Vote * Be a Fan
