"Now I'm searching every lonely place. Every cornerrrr..แค่กๆ "
" นายโอเคแน่นะเซน..? " แฮรี่ถามเซน เมื่อเห็นว่าอาการเขาเริ่มไม่ดีเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่เซนไม่สามารถร้องท่อนตัวเองได้จนจบเสียที นี่ก็เป็นครั้งที่ห้าแล้วที่เขายังไอไม่หยุด
" ฉันว่าเราพักกันก่อนดีกว่า..." ลูอิสบอกก่อนจะนั่งลงกับโซฟาด้วยความเหน็ดเหนื่อย พวกเขาแยกย้ายกันไปดื่มน้ำดื่มท่า เพื่อเตรียมตัวจะซ้อมกันอีกครั้ง แต่ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ในเมื่อเซนยังมีอาการเจ็บคอไม่หยุดคงได้เลื่อนวันซ้อมอีกเป็นแน่
ป็อก!
" โอ๊ย! ไนออล ตลกเหรอ ฉันเหนื่อยนะเว้ย.." ลูอิสร้องอวดครวญเมื่อรู้สึกถึงแรงกระทบบางอย่างที่หัว และจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไนออล เขาส่งสายตาดุไปยังคนผมบลอนด์ที่เพิ่งเงยหน้าจากโทรศัพท์
" อะไรของนายลู... ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ " เนียน..เนียนอีกแล้วไนออล ยิ่งลูอิสเห็นเขาทำท่าทางเฉยๆไม่รู้สึกรู้สาอะไร ยิ่งอยากจะทำให้เขาหยิบขวดน้ำใกล้ตัวฟาดหัวไนออลกลับ
" ใจเย็นลู...ฉันไม่ได้ทำอะไรจริงๆนะ " ไนออลพูดกึ่งหัวเราะ ที่เขาหัวเราะไม่ใช่เพราะว่าอะไรหรอกนะ แต่เป็นเพราะสีหน้าของคนข้างๆเนี่ยสิ สาบานว่าโกรธแล้ว
" ไนออล....ฉันไม่มีอารมณ์จะเล่นกับนายนะ" สีหน้าลูอิสยังบึ้งตึงเช่นเดิม คงต้องยอมรับแล้วล่ะว่าเขาไม่เล่นด้วย ไนออลหยุดหัวเราะแต่กลับขมวดคิ้ว เอ๋? .... แล้วลูอิสมาโทษเขาว่าเป็นคนแกล้งทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้ทำนี่น่า
.
.
.
.
.
" บอกลูอิสว่าสิว่าฉันแกล้งเขา.." เสียงใสดังขึ้นข้างๆหูของไนออล เมื่อเขาได้ยินก็เริ่มรู้แล้วว่าใครเป็นคนทำ เขาหันหน้าไปจนชนเข้ากับใบหน้าสวยของคุณ คุณแอบตกใจเล็กน้อย เมื่อหน้าของเขากับหน้าของคุณอยู่ห่างกันเพียงนิดเดียว นี่คุณเข้ามาใกล้ไปหรือเปล่านะ
YOU ARE READING
TAKE ME HOME
Fanfiction' แม้แต่ชื่อตัวเองฉันยังไม่รู้เลย แล้วฉันจะไปหาร่างของตัวเองเจอได้ยังไงกัน?! ' . . . ' คุณพอจะมีเวลาสักวันสองวันเพื่อที่จะอยู่กับผมต่ออีกสักนิดได้มั้ย? ' Vote & Comment for next chapter!
