Yalnızlık yıldızlarla hatırlatır kendini
Onları kıskanırsın
Onlarca insanın arasında silinirsin
Bir yerlerde çivilenip kalırsın, kıpırdayamazsın,gidemezsin hep ordasındır ama seni kimse görmez.
Seni senken görmeyenler yüzünden
hep değişirsin
Ama yine yalnız kalırsın çünkü kendin de terk etmiştir seni
Bırak kimse görmesin seni
Sen sana yetersin
Yetmediğini düşünürsen eğer avuçlarını aç ve dök içini
Merak etme kimse duymazsa bir duyan vardır elbet hem de şah damarından daha yakınında
Söyle sen söyleyeceklerini tüm sağırların inadına.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSESİZ KELAMLAR
PoetryKimsesiz kelamlar zincirlendi mürekkebime Beyazlığından siyah sorguya çekilip suçlu ilân edilmiş damlaları. Suçsuzken parmaklık ardında tozlu raflara süpürülüp hastalığa mağlubedilmiş.
