Verliefd op mijn beste vriend

Chapter 8

Tim's P.O.V

"Nee Chantal! Nee!" schreeuw ik. Ze rolt met haar ogen en stapt op me af. Opeens voel ik twee lippen op me. Ik verstijft even van de shock. Nee wacht, wat doe ik?! Dit moet niet! Ik hou van Irene! Snel duw ik haar van me af een kijk naar de richting waar Irene net stond. Ze staat er niet meer! Verdomme! What the f*ck deed jij!?" schreeuw ik naar Chantal. Ze grinnikt een keer en loopt dan weg... Raar kind. Snel loop ik naar Max en Jason. "Where is Irene?!" schreeuw ik naar ze. "She ran away" zegt Max schouderophalend. "Where?!" "That way," zegt hij wijzend naar de uitgang. "Shit" vloek ik en ren naar buiten. Ik loop naar de fietsen en ik zie haar fiets niet meer staan. Ik kijk nog een paar keer om me heen en haal mijn handen door mijn haren van frustratie. Ze is weg... Ze heeft me zien zoenen met Chantal het kan niet anders.

Een stukje verderop zie ik Anne tegen een boom aan staan. Een jongen staat over haar heen gebogen met zijn handen tegen de boom aan. Het is dat het donker is en dat ik het gezicht van die gast niet zo goed kan zien. Maar ik zie genoeg dat Anne bang is. Ik ren erop af. "HE!" Hij draait zich om en begint te lachen. "Oh kijk, daar komt je vriendje aan," zegt die gast en draait zich om naar mij. Er staat twee meter tussen ons maar dat is al genoeg om zijn vieze drank lucht te ruiken. "Ik ben haar vriendje niet! Alleen jij moet met je tengels van haar af blijven!" Zeg ik en stap een meter naar voren. Gadver... Die lucht wordt steeds erger. "Als jij haar vriendje niet ben waar bemoei je je dan me," zegt die gast en loopt weer terug naar Anne. "Het is wel mijn vriendje dus laat me gaan!" Roept Anne boos terwijl ik ook nog een beetje bangheid hoor. Ik schrok een beetje van wat ze zei maar zie al snel wat ze van plan is. "Oké, als dit jou vriendje is... Dan kan ik hem wel even slaan," zegt hij en stormt op me af. Ik buk net op tijd om zijn vuist niet in mijn gezicht te krijgen. Ik sta snel op en geef hem een knietje in zijn buik. Waardoor die voorover buigt. Ik duw hem op de grond en sla een keer op zijn slaap. Toen ik zag dat die bewusteloos was stond ik op en liep naar Anne. "Alles goed?" vraag ik haar voorzichtig. ze knik een keer en vliegt me om mijn nek. "Dankje, dankje, dankje, dankje!" zegt ze. Ze laat me weer los, ze kijkt me aan met een 'is-het-gelukt' blik. "En heb je al met Irene gezoend?" zegt ze terwijl ze met haar wenkbrauwen op en neer gaat. Anne heb ik vertel dat ik op Irene ben zodat ik alles te weten kom van haar. Natuurlijk zijn we dan al beste vrienden vanaf groep 3, Irene en ik. Maar zoals op wie ze is bijvoorbeeld krijg ik niet van haar te horen. Daarom heb ik Anne. "Uhm... Het zit dus zo, ik was met een paar van die Engelse gasten aan het praten en ze kwam erbij staan. Even gepraat toen, totdat Chantal erbij kwam staan. Ze begon met me te praten en Irene die bleef gewoon doorpraten met de Engelse. Maar ineens zoende Chantal mij dus... Ik heb haar ook van me af geduwd maar toen ik naar de plek keek waar Irene stond, was ze er niet meer..." "Is haar fiets ook weg?!" ik knik. "Shit! Dit is niet goed!" zegt Anne. "Alle beschimmelde aardappelen en peren!" Schreeuwt Anne terwijl ze het nummer van Irene in tikt. "Shit, voicemail! Tim dit is niet goed!" "Wat is er dan niet goed? Waarschijnlijk slaapt ze al, ze gaat zichzelf echt niet snijden ofzo..." Zeg ik. Anne kijkt me aan met een blik van 'ow-jawel' "nee dat kan niet, dat zou zij nooit doen!" "Dus wel! Ik heb de sneeën zelf gezien!" "Verdomme!" schreeuw ik. Mensen kijken me raar aan maar dat kan mij even helemaal niks schelen. "We moet naar haar huis!" zeg ik snel. Anne knikt en we stappen op de fiets. Anne zit bij mij achterop want ze zat heen achterop bij Irene.

Zo snel mogelijk fiets ik naar haar huis en bel aan. Een slaperige Kim doet open na wat wel uren leek. "Wat doen jullie hier?" vraagt ze slaperig. "Teveel om uit te leggen. Waar is Irene?" vraag ik. "Ze ligt op bed." Zo snel als ik kan storm ik naar boven. Ik loop naar haar bed waar ze in ligt en ligt te slapen. Ik zie rode kringen om haar ogen zitten dus dat betekent dat ze gehuild heeft... Zou dat door mij komen? Zo ja, dan ben ik een grote zak! Snel kijk ik op haar armen maar zie geen sneeën. Gelukkig ze heeft het niet gedaan. Ik plant een kusje op haar voorhoofd. "Weltrusten schoonheid," zeg ik en loop de kamer uit. "Ze heeft niks gedaan," zeg ik opgelucht tegen Anne terwijl ik naar beneden loop. Ik zie haar opgelucht ademhalen. "Kunnen jullie nu weer gaan, want ik wil graag slapen," zegt Kim terwijl ze naar de deur wijst. "Is goed kleintje," zeg ik en maak haar haar door de war. Ik weet dat ze dat niet leuk vindt daarom doe ik het altijd.

Samen met Anne achterop fiets ik naar het huis van Anne om haar af te zetten. "Weltrusten!" zegt ze en loopt naar de voordeur. Ze zwaait nog een keer en loopt dan naar binnen. Ik fiets naar huis en gooi mijn fiets voorin de tuin in de bosjes. Ik loop naar binnen en ga meteen naar mij kamer want heb geen zin om nu mijn ouders nog tegen te komen. Ik doe mijn kleren uit en stap in bed. Ik ben echt moe na vanavond. morgen ga ik nog wel even langs bij Irene maar nu wil ik echt graag gaan slapen...