Verliefd op mijn beste vriend

chapter 23

Irene's P.O.V

 "hey" zeg ik tegen Laura als ik het schoolplein op loop. "heei!" zegt ze en geeft me een knuffel. "waar is de rest?" vraag ik. ze haalt haar schouder op. "i don't know" zegt ze met een domme glimlach. ik denk dat ze iets meer weet maar ik hou het maar zo. heb geen zin om te gaan zeuren of ik gezeik van Laura of wie dan ook. helemaal nu niet... niet nu ik vanochtend al uren heb gehuild...

de bel gaat en nog steeds zijn de andere meiden er niet. waarschijnlijk eerste 2 uur vrij ofzo. maar waar is Anne dan? meestal als ze ziek is zeg ze dat wel tegen mij. weet je, het kan me niet eens schelen. als ze me in de steek wilt laten best. ze weet wat voor dag het is... namelijk mijn moeders sterfdag...

ik zucht en loop samen met Laura naar de les. het is vandaag precies 1 jaar geleden dat mijn moeder is overleden. ik weet nog als de dag van gisteren dat ik te horen kreeg dat ze het niet heeft gehaald. 

*flashback*

"gefeliciteerd moppie!" zegt mama en geeft me een kus op me wang. "dankje" zeg ik. "en waar is mijn cadeau?" vraag ik. iedereen die mij kent weet dat ik gek ben op cadeautjes. "dat is nog een verassing!" zegt ze. ik zucht geïrriteerd. ze weet dat ik niet van verassingen hou en dan doet ze het toch. "oke... waar is papa want bij hem krijg ik er waarschijnlijk wel iets uit" zeg ik en begin het huis door te rennen. "PAPA!!" schreeuw ik door het huis. "gaat hem niet worden lieffie! hij weet van niks" zegt mama die achter me aan is gegaan. "en Kim dan?" vraag ik. "nope" ik zucht. "oke dan" 

"wat is er schat?" vraagt papa die van de traf af komt stormen. "laat maar" zeg ik en loop naar de keuken. voordat ik naar binnen loop houd mijn moeder me tegen. "daar mag je nog even niet naar binnen" zegt ze. "dus mijn cadeau is in de keuken?" vraag ik opgewonden. "deels" lacht ze. ik zucht. dit doet ze nou altijd. "ga jij Kim maar wakker maken, dan zorg ik wel voor je eten" zegt ma. dat had ma niet moeten zeggen want ze weet dat Kim tegen me heb gezegt dat ze aardig zou zijn voor mijn verjaardag ander krijg ik 10 repen chocola van haar. en ik weet dat ze blut is. mwhaha!

ik haal een emmer uit de kast en loop boven naar de badkamer. ik vul de emmer met water.

ik loop met een emmer in mijn hand zachtjes Kim's kamer in. mooi, die slaapt nog. ik sta nu voor Kim met een brede grijns op mijn gezicht en met een emmer koud water in mijn hand. Kim ligt voor me rustig te slapen, maar niet voor lang meer!

ik laat het water over haar heen vallen en begin kei hard te lachen als ze ineens rechtop zit met een natte haren en een boze blik. ze wil iets gaan zeggen maar ik ben haar voor. "chocola" is het enige wat ik hoef te zeggen en er komt meteen een glimlach op haar gezicht. ze staat op en geef me een knuffel. "gefeliciteerd zussie!" zegt ze terwijl ik me probeer los te krijgen uit haar greep want ze is natuurlijk nog steeds nat. "dankje sis, laat me nu maar weer los" zeg ik. ze schud haar hoofd en ik zucht. dan maar op een andere manier. ik begin haar te kietelen waardoor ik meteen kan ontsnappen uit haar armen en ren de woonkamer in. ik verstop me achter de bank want weet gewoon dat ze achter me aan komt.

nadat ik 5 minuten achter de bank heb gezeten besluit ik maar om op te staan. wat misschien niet zo slim was want ineens zit Kim boven op me. "KIM!" zegt ik lachen want ze begint nu mij te kietelen. "dames, dames hou daar me op! en Irene hier is een kwart van je verassing" zegt ma met een grijns ik rol met mijn ogen en sprint naar de keuken.

het hele keuken eiland staat vol met lekkere dingen. croissantjes, keizerbollen, stokbrood, beleg, zalm, kip en nog veel meer. in het midden staat een grote taart waar staat opgeschreven:♥ gefeliciteerd Irene! ♥ "aahhw! jullie zijn te lief voor me!" zeg ik en trek ze allemaal in een groepsknuffel.