Verliefd op mijn beste vriend

chapter 16

Irene's P.O.V

samen met die bitch Chantal loop ik naar de directeur. ik voelde mijn mobiel al een keer trillen in mijn broekzak maar ik besteedde er geen aandacht aan.

een dag die mooi begon eindigt als een nachtmerrie. en dan is de dag nog geen eens op de helft.

ik klop op de deur van de directeur en hoor binnen. ik sla een zucht en loop naar binnen samen met Chantal. "ah als we daar onze lieve Irene en Chantal niet hebben" zegt de directeur. ik steek mijn hand op als 'hoi'

je gelooft het misschien niet maar ik ben hier al een paar keer eerder geweest en dat kwam ook allemaal door die bitch naast me. en ook een keer met Tim omdat we een voedsel gevecht begonnen midden in de aula. je had het gezicht van de directeur moeten zien. echt lache!

"en wat is er dit keer gebeurt?" vraagt de directeur. " ze viel me aan" zegt Chantal. mijn mond val open. "oke, dat is niet gebeurt. jij sloeg mij!" zeg ik. "ja, en jij mij ook!" kaatst ze terug. "maar jij begon aan mijn haren te trekken!" zeg ik. "ja omdat jij mij sloeg!" zegt ze. "en hoe kwam die bloedneus dan?" vraagt de directeur die tussen ons gesprek komt. "alsof dat niet duidelijk is..." zeg ik. "ow wat was er dan?" vraagt hij. ik rol met mijn ogen. "waarom denk je dat wij hier zitten?! we waren aan het vechten! dan gebeurt er wel is dat er dit gebeurt!" zeg ik en wijs naar Chantal. met een zucht zak ik een beetje onderuit in de stoel.

de directeur zucht een keer. "waarom komen jullie altijd me z'n tweeën? mogen jullie elkaar echt niet?" vraagt de directeur. Chantal en ik schudden alle twee ons hoofd. de directeur zucht nog een keer, ben eigenlijk wel benieuwd hoe hij heet... vraag ik de volgende keer wel.

"ik ga jullie ouders bellen en jullie mogen alle twee een week nablijven" ik zucht. over dat nablijven dan want me ouders zijn er toch niet dus kan hij ze ook niet bellen. er komt een grijns op mijn gezicht. maar Chantal kijkt met een geschokte blik. "nee, bel alsjeblieft mijn ouders niet!" zeg ze. ik grinnik. "en dit vindt jij grappig, ik snap niet dat jij niet bang ben dat je vermoord wordt door je ouders" zegt Chantal. meteen gaat mijn grijns van mijn gezicht. de directeur weet dat mijn ouders er niet meer zijn maar Chantal niet. ik wil opstaan en wil weglopen maar de directeur houdt me tegen.

"vertel het haar" zegt hij. ik zeg niks en kijk vooruit. volgens mij kijkt Chantal me aan met een nieuwsgierige blik. "oke dan zeg ik het wel. haar moeder is overleden  en haar vader zit in de gevangenis dus woont ze alleen" zegt hij. ik kijk hem met een boze blik aan. wedde dat Chantal hier gebruik van gaat maken.

dit keer sta ik wel op en loop de deur uit. ik gooi de deur met een harde klap dicht en ren naar de wc. de bel is nog niet gegaan dus heb ik nog wel even.

ik ga voor de spiegel staat en zie dat mijn mascara is uitgelopen. gelukkig heb ik altijd mijn make-up mee naar school. ik haal mijn make-up eraf en doe nieuwe mascara en eyeliner op. doe er nog wat foundation bij om mijn rode ogen weg te werken en ben klaar.

ik hoor de bel gaan en zucht een keer. ik kijk nog een laatste keer in de spiegel en je kan niet meer zien dat ik gehuild heb.

ik loop de wc uit en ga naar de aula. ik zie dat Femke en Paris er al zitten en ga erbij zitten. alleen nu staat er niet meer zo'n bigsmile op mijn gezicht als vanochtend. "is er iets?" vraagt Paris. ik schud mijn hoofd. "Irene als er wat is moet je het zeggen he" zegt Femke. ik knik. Anne komt eraan lopen. "hoe was het bij de directeur?" vraagt Anne. meteen kijken Paris en Femke me verbaasd aan. "ja ik ben weer bij de directeur geweest!" val ik uit. "hoezo dit keer?" vraagt Femke. "ruzie met Chantal" zeg ik. "en wat is er gebeurt waardoor jullie ruzie kregen?" vraagt Paris. sow... hele ondervraging hiero! "Chantal liet een tijdschrift aan me zien waar ik met Jason op sta... of ja Niall" zeg ik. "was het wel Niall?" vraagt Paris. "nee, het was mij opa..." zeg ik sarcastisch. Paris zegt niks. "nu je het eigenlijk zeg ik had nog een berichtje van hem terug" zeg ik tegen Anne en pak mijn mobiel. 

Jason: fuck, tonight I explain it to you...

Irene: that is you guessed!!

misschien is het beter als ik zijn naam even verander... nee! ik hou het zo dan hoef ik die afschuwlijke naam niet te zien... "fijn! nu heb ik bijna mijn grootste nachtmerrie als vriendje..." "zo erg is het waarschijnlijk niet" stelt Femke met gerust. "zo erg is het niet!? ik heb bijna degene als vriendje waar wij de grootste haat aan hebben! en dan zeg je 'zo erg is het niet' nou het is wel erg!" zeg ik. Femke zegt meteen niks meer maar nu begint Paris. "maar je kan hem toch wel een kans geven? ik weet het hij heeft gelogen over zijn identiteit maar misschien doet hij dat wel omdat die van je hou" zegt Paris. nu moet het niet geker worden! "ookal doet hij dat misschien, ik blijf hem haten, kom op! het blijft wel die krijsende kat Niall Horan he!" "maar je vondt hem toch leuk zei je vanochtend..." zegt Anne. nu moet het niet nog geker worden! Anne weet dat ik Tim leuk vindt en nou begint ze ineens over Niall! "dat was vanochtend misschien, maar na het reisje naar de directeur ben ik op andere gedacht gebracht..." zeg ik. "het ziet er naar uit alsof je weet wat je moet doen" zegt Femke met een grijns. "ow ja, dat weet ik heel goed..."

------

heeiheeiiheeiii!

weer een updateje erbij ;D

en voor alle directioners: sorry dat ik hem een krijsende kat noem en dat Irene ze in dit verhaal haat maar het past gewoon bij het verhaal. ik zelf ben natuurlijk ook een directioner maar als nog. dus sorry daarvoor!

ik hoop dat jullie dit hoofdstukje een beetje leuk vinden na die 2 mooie hoofdstukken die hiervoor waren ;)

p.s ik heb ook nog een fanfiction van One Direction, lijkt me leuk als jullie die ook lezen: tell or not tell ;p

read, vote & comment

xxxxxxx