ERIS: The Gangster Nerd [S L O W U P D A T E]

CHAPTER 14

ERIS' POV:

I can see people staring at me with I don't fucking know reason. Can I poke their eyes? I hate it when people are staring at me like they're giving me so much attention. Tss.

"Erthena!"

I look at immediately who called my name and there I saw Serina with her usual wide smile. I just walk towards her--- not because I want to, but because that is the way where our classroom leads.

The moment that I am beside her, she cling her arm to me, which I grab away immediately. She just pouted of what I did but I just don't hella care.

"By the way, hihihi may naghahanap pala sayo kanina. That Jherronne ba yun? Basta yung boyfriend ng kaibigan mong si Chanelle! Ewan ko nga bat ka niya hinahanap sakin eh. Like di naman kayo close diba? Diba?" Napatigil ako and stare at her with my expressionless face. Napatigil din siya at awkward na napakamot sa ulo niya, "err, s-sinasabi ko lang sayo." Sabay yuko niya ng ulo niya.

Agad naman akong napaisip sa sinabi niya, why would that jerk will be looking for me? Doesn't he have a girlfriend to look for? Seriously that jerk, papatayin ko talaga ang isang yun.

Naglakad na lamang ako patungo sa klase ko habang nakasunod naman sakin si Serina. Ewan ko ba sa babaeng to at bakit palaging nasa tabi ko, wala ba tong sariling buhay? Tss.

Nang makarating ako sa classroom, agad naman akong umupo sa upoan ko at nilagay agad ang earphones ko sa tenga. Ayaw ko ng may kumakausap sakin kaya palaging ganito ang ginagawa ko. Agad ko namang ipinikit ang mata ko sabay yuko sa may mesa. Makalipas ang ilang minuto ay niyogyog ako ni Serina para sabihing andiyan na ang prof namin, hindi ko na lamang siya binalingan ng pansin at agad na nakinig sa harap.

"Miss Perez, we all know that crimes is trend nowadays. What can you do to resolve this kind of problem to save our nation?" Tanong ng aming propesor sakin at agad nagtinginan sakin ang aming mga kaklase.

Tinitigan ko ang propesor namin at tinaasan niya ako ng isang kilay niya. What can I do? I really don't fucking know.

"What can the GOVERNMENT do, Mrs. Laurel? Is my answer really applicable with the problem of our nation? What can I do is really not necessary because honestly, even the government cannot answer your question Mrs. Laurel." I answered intently and emotionlessly

She stares at me with amazement on her face, not just her but everyone inside. I can even hear anyone agreeing with me or praising me, but it's just me and I don't always give a damn.

"As you said so, Ms. Perez." Iyan na lang ang nasabi niya at ipinagpatuloy niya na lamang ang pagtuturo.

My class ended early today and I immediately fixed my things up. Serina is talking to me pero binaliwala ko na lamang ito.

"Serina, mauna ka ng umuwi sa akin."

Nagtataka niya pa akong tinignan kaya tinitigan ko na lamang siya hanggang sa ma gets niya ang tingin ko, ang tingin na hindi ko siya bibigyan ng sagot sa 'bakit' ng isipan niya.

"Okaaaay~ basta mag-ingat ka ah? Ay, kahit pala di ka mag-ingat eh baka kasi mag-ingat sila sayo." Sabi niya na parang natatawa pa, binigyan ko na lamang siya ng masamang tingin para manahimik na, effective naman kahit papaano.

Umalis na siya agad at hinintay kong makaalis na din ang iba kong kaklase sa klaseng ito. The moment that the classroom is vacant, agad akong pumunta sa may pinto at tinignan ang paligid tsaka ko kinausap ang lalakeng kanina ko pa napapansin na nakatingin sakin.

"Ano bang kailangan mo?" I said coldly without looking at him. I saw in my peripheral vision na nagulat siya sa pagsalita ko kaya agad itong napakamot sa ulo niya.