Ben 15 yaşında lise 1. sınıfa gidiyorum. Yılın ikinci yarısında sınıfta oturmuş arkadaşlarımla şakalaşırken müdür yardımcımız içeri girdi . Daha önce görmediğim bu çocuk güzel görüntüsüne rağmen içimi ürpertmişti. Müdür yardımcımız:
__Merhaba çocuklar sessiz olun. Bu yeni transfer öğrencimiz. Adı cem Han okulumuza İzmir den geldi. Adam gibi davranın hem çalışkan hem de düzgün bir çocuk onu kendinize benzetmeyin, dedi.
Bazen büyükleri anlamıyorum . Kriterleri çooook değişik . Kendileri hiç genç olmadı ya. Ben bunları düşünürken öğretmen sınıftan çıktı Cem ise hiç tereddüt etmeden arkamda ki sıraya gelip oturdu. Çoook tuhaf içimde garip bir his var ve bu çok rahatsız edici. Bu arada merak etmeyebilirsiniz ama ben Sezin. Sınıfın fark etmezi. Çevremdekileri pek önemsemediğim ve kendi işime baktığım için herkes bana bayan fark etmez der. Fix lafımdır işime gelmezse "fark etmez" derim. Yanımdaki de en iyi arkadaşım Özlem çok zeki olmasa da çok eğlencelidir. Ben ne kadar mesafeli isem o da o kadar sıcak kanlıdır. Hatta biraz fazla sıcak kanlı diyebiliriz.
Düşüncelerim bacağıma aldığım çimdik darbesi ile aralandı. Özlem suratında garip bir ifade ile bana bakıyordu. Başımla ne oldu ifadesi yaptım. Bana iyice yanaşıp:
__Sence de muhteşem yakışıklı değil mi? dedi.
__Kim?...
Özlem gözlerini kocaman açıp :
__Sen kör falan mısın? Yada sınıfta değilsin , sınıfa geri döööön. Döndükten sonra da arka sıraya bak, dedi.
Arkamı döndüğümde nakil öğrenciyi bana dik dik bakarken buldum. Hemen kafamı çevirip Özlem'e dönerek:
___Eeee ne olmuş? deyince azarı yedim.
__ Ciddiyim kızım sende bir tuhaflık var yani gözlerin mi bozuk senin?
__Gözlerim düzgün merak etme sen tuhafsın alt tarafı bir oğlan ne büyütüyorsun bu kadar, dedim.
Özlem bıkkın bir ifade ile:
__ Vazgeçiyorum kızım sen adam olmazsın, diyerek konuyu kapattı. Günün devamı sakindi. Okuldan çıkıp eve doğru yola koyuldum. Evim okula sadece 2-3 sokak uzaktaydı. Bu arada takip edildiğimi hissedip arkama baktığımda Cem 5-6 adım arkamdaydı:
__Hey sen beni mi takip ediyorsun ? dedim
Sakince gülümsedi:
__ Hayır evim bu tarafta ama seninle yürümek isterim tabi ki...
Sözünü bitirmesine izin vermeden :
__ Kendi yoluna git gerekmez , dedim.
Güldü:
__Eve giderken dikkatli ol. Ruhunu ghoullere kaptırma , dedi.
Döndüm ne dediğini anlamamıştım:
__Ghoul mu o da ne?
Yanımdan sakince uzaklaşırken :
__Hayalet ghouller , yakında öğrenirsin diyerek yoluna devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALET GHOULLER
FanfictionNormal ve sıradan bir kız iken karşıma çıktı. Ben bile bilmiyordum . Neyi mi?...( Kız kardeşim için başladım umarım destek olursunuz . Tokyo ghoul konusunda yetersiz olursam umarım bana yardımcı olursunuz.)