Normal ve sıradan bir kız iken karşıma çıktı. Ben bile bilmiyordum . Neyi mi?...( Kız kardeşim için başladım umarım destek olursunuz . Tokyo ghoul konusunda yetersiz olursam umarım bana yardımcı olursunuz.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cem'in çantasından çıkardığı hançere benzeyen kılıç karanlığı delip geçecek şekilde parlıyordu. İçimi korku ile karışık bir heyecan kapladı. İşte başlıyorduk hayatımın en zor gecesine ve en zor mücadelesine... Siren Cem'in gerisine çekildi. Bense korkudan donakalmıştım. Kalbim zincirlerini koparıp çıkmaya çalışan bir vahşi hayvan gibi çırpınıyordu. Melis'in hayalet ghoulü bütün ihtişamını göstermek istercesine boynundan ve sırtından fışkırıyordu. Cem:
__ Artık bitti., diyerek bağırdı. Ve kılıcını ghoule doğru savurdu. Kılıcından daha öncede gördüğüm mavi bir ışık hüzmesi fışkırdı. Melis acı bir çığlık attı. Ardından saldırının etkisiyle savruldu. Cem daha önce görmediğim bir ifade ile gülüyordu. Sanki aldığı intikamdan memnun bir canavar gibi...
Tekrar hamle yapmaya hazırlanırken içimden bir his Melis'inde zarar göreceğini söylüyordu. İç güdüsel olarak Cem'e seslendim:
__ Yapmaaa, Melis'e zarar vereceksin.
İşte o an fark ettim . Cem artık beni duymuyordu. Kahverengi göz bebeklerinin ortasındaki siyah hare kırmızıya dönmüştü. İçimdeki canavar sessiz karanlığa kükrüyordu sanki. Birden artık onu içeride tutamadığımı fark ettim. O sırada Bilge bana doğru seslendi:
__ Öyle aptal aptal bakma acemi tür. Enerjinin açığa çıkmasına sen izin vermezde kendi çıkarsa sen ghoulden daha tehlikeli olursun. Bırak dışarı çıksın senin kontrolünde...
Bige'nin sözlerini anlamasam da bedenim sanki ne yapacağını biliyordu. Birden elimi kalbime koyup "artık çıkabilirsin" dedim. ardından etrafını yoğun ,güçlü , vahşi ama benim kontrolümde bir enerji sardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendimi tarif edemeyeceğim bir şekilde güçlü hissediyordum. Bütün gücümle kollarımı Melis'e doğru açarak bağırdım:
__ Yeteeeeer,
Aynı anda Cem'de kılıcı ile hamle yapmıştı. Bu benim hatırladığım son şeydi. Gözlerimi açtığımda sirenin kucağına uzanmış bir haldeydim ve başım korkunç ağrıyordu. Bilge'ye:
__ Ne oldu? diye sordum.
Gülümsedi sanki büyük bir insan gibi:
__ Başardın acemi tür. Senin sayende hayalet ghoulü alt ettik. Cem kızı evinin kapısına bırakmaya gitti. Bu sırada Cem yanımızda belirdi:
__ İyi işti artık eve gidip dinlen . Bunu fazlasıyla hak ettin. Yarın görüşürüz . Ben ufaklığı eve bırakacağım. dedi.
Bilge öfkelendi:
__ Bana ufaklık demekten vazgeç benim bir adım var odun dedi.
Kendimi tutamayıp güldüm. Sanıyorum huzurlu hayatım bu günden sonra sekteye uğramış sabote edilmişti.
