HAYALET GHOULLER

Bölüm 11 SÜRPRİZ EKİP

  Okulda yaşadığım utancın yanına Cem'in yaşattığı utanç eklenince kendimi derince bir çukurun dibine gömmek istiyordum. Hal böyle iken bir de Cem tarafından yolda el ele sürüklenmek daha kötüsü olamazdı herhalde. Kendimi toparlayıp durdum. Cem'de benden bir iki adım önde durdu.

__Artık elimi bırakabilir misin? Okula rezil oldum zaten bir de tüm mahalleye naklen yayınla rezil olmama hiç gerek yok dedim.

Cem ondan beklemediğim bir sertlikle:

__ Ben bu durumdan çok memnunum değil mi?Sana bu bir oyun gibi mi geliyor acaba? Eğer öyle ise eğleniyor olmanı diliyorum , çünkü ben hiç eğlenmesem de sen halinden memnunsan sorun olmamalı değil mi? Ne de olsa sen nadir türsün? Tüm dünya senin etrafında dönüyor...

 Tam Cem'e çıkışıp bağıracaktım ki Cem'in yüzünü gördüm. Ben kendimle uğraşırken onunda utanmış olabileceğini hiç düşünmemiştim. Peki ne yapmalıydım. Tüm cesaretimi toplayıp :

__ Tamam anladım artık bu konuyu kapatabilir miyiz? Zira daha önemli bir meselemiz var.

Cem bana döndü:

__Nedir o peki?

Konunun değişmesinden memnun olarak:

__ Maalesef ki Resim öğretmenimiz Samet Bey'in davetsiz bir misafiri var müdahale edecek miyiz? dedim.

Cem :

__ Bundan emin misin?

__Maalesef ki eminim dedim. Cem sakinleşmişti. Bu da şimdilik bu konunun kapandığını gösteriyordu. Kısa bir sessizliğin ardından :

__ Yarın akşama hazırlıklı ol .Ben de gerekli  bilgiyi ve ufaklığı hazırlayayım. Okul çıkışında ne yapacağımızı konuşuruz.

Lafını bitirir bitirmez hızla uzaklaştı. Bense orada boş boş arkasından bakakaldım. Eve geldiğimde annemle babam bir nedenden tartışıyorlardı. Ancak beni fark edince sustular. Anneme:

__ Neler oluyor diye sordum.

__Önemli bir şey değil tatlım ufak bir anlaşmazlık dedi.Açıkcası bana öyle gelmese de konuyu uzatmadım. Çünkü bu gün benim içinde zorlu ve uzundu.

   Ertesi gün okula ayağımı sürüyerek gittim. Cem gün boyu yüzüme bile bakmadı. Öğle arasında bizim kızlarla otururken geldi. 

__Bu gece evden çıkabilir misin? diye sordu. 

__ Evet ama ancak geç saatte. Her şeyi ayarlaya bildin mi?dedim.

__Sorun yok kaygılanma seni evin önünden ufaklıkla alacağız. Sesi soğuk ve mesafeliydi. Açıkçası rahatlamam gerekti ama bu tavrı beni daha da rahatsız hissettirmişti. Neyse bunu düşünmeye vakit yoktu. Gece herkes uyuduktan sonra aşağı indi. Cem Bilge ile beni bekliyordu. Bilge ile selamlaştıktan sonra Cem'e dönerek:

__Her şey hazır mı? dedim.

Umursamaz bir ifade ile:

__Acemi olan ben miyim sen misin ? dedi.

Cem'in kılavuzluğunda Samet hocamızın evine doğru ilerledik . Bu kadar yakında oturduğunu bilmiyordum. Kapının önüne geldiğimizde Cem:

__Evet ufaklık senin sıran dedi. 

Bilge cevap verecekti ki arkadan gelen bir sesle hepimiz şaşakaldık.

__ Durun bakalım buraya ilk biz geldik. Sesin sahibi Buse idi ve yanında Hakan olduğu halde arkamızda dikilmiş tehtitkar bir ifade ile bize bakıyordu. Hakan ise gülümseyerek bizi selamladı. Bana dönerek:

__ Yine karşılaştık değerli nadir türüm...