Normal ve sıradan bir kız iken karşıma çıktı. Ben bile bilmiyordum . Neyi mi?...( Kız kardeşim için başladım umarım destek olursunuz . Tokyo ghoul konusunda yetersiz olursam umarım bana yardımcı olursunuz.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğle yemeğimin canını okuyan bu hamlenin son olduğunu düşünmüştüm. Ama okul çıkışında onlarla karşılaştığımda yanıldığımı anladım. Bu kız üst sınıfların gözdesi Buse idi. Yanındakilerde yardakçıları...
Acaba ne yapıyorlar diye düşünürken karşıma barikat kurup yolumu tıkadılar. Buse sert bir savaşçı edası ve kibirle:
__ Sen ne yaptığını sanıyorsun? Meydanı boş buldun galiba ...
Şaşkın ve boş bir ifade ile :
__ Ben mi? Ne yapmışım ki?
Kızlar kendi aralarında sinsice gülüştüler. Buse daha da sertleşerek:
__ Şimdi sen benimle dalga mı geçiyorsun? dedi.
Gerçekten neden söz ettiğini anlamadığım için:
__ Yooo! Gerçekten neden söz ettiğinizi anlamıyorum. dedim.
Kızlar grup halinde üzerime 2 adım geldiler:
__ Salağa mı yatacaksın? Hakan gibi birinin sende ne bulduğunu anlamıyorum dedi içlerinden biri.
Bu aptalca konuşmanın yönünü anlamak beni rahatsız etmişti:
__ Birincisi salak sensin ve ikincisi Hakan'la gram ilgilenmiyorum. Birine hesap soracaksanız gidin Hakan'a hesap sorun. dedim.
Buse çevik bir hamle ile yakama yapıştı. Beni kendine hızla çekti. Afallamıştım. Bu beklediğim bir şey değildi. Bu arada boynumu kavrayan bir kol ile irkildim. Kolun sahibi beni kendine doğru çekti. Tam bu da kim derken Cem Buse'nin kolundan sertçe tutup yakamı kurtardı. Arkamdaki Cem değildi. Refleksi olarak beni tutan kişiyi ittim. O anda dengemi kaybedince kendimi Cem'in kollarında buldum. Ne utanç verici diye düşünüp Cem'den kurtulmaya çalışırken Cem diğer koluyla da beni daha sıkı kavradı. Şaşkınlıktan ve utançtan kıpkırmızı olmuştum. Bu sırada Cem gür ve sert bir sesle:
__ Bunu bir defa söyleyeceğim . O yüzden iyi dinleyin hepiniz o benim kız arkadaşım. Eğer sizi bir daha onun rahatsız ederken görürsem bu kadar anlayışlı olmam dedi. Sanıyorum yüzüm kırmızının en son tonuna ulaşmıştı. Cem kollarını gevşetip elimi tutarak beni sürüklemeye başladı. Aynı zamanda da söyleniyordu:
__ Bela mıknatısı gibisin. Olaysız bir gün geçiremez miyiz? dedi.
Bu arada resim öğretmenimizi gördüm ve korkuyla irkildim. Sırtında davetsiz bir misafir taşıyordu.
