အပိုင္း ( ၃ )"အကိုေလး အကိုေလး"
"ဒီက အကိုေလးခင္ဗ်ာ"
တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၏လႈပ္ႏိုးမႈေၾကာင့္ေခတၱခဏေလာက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာမဟာေသြးအသိဝင္လာခဲ့သည္။
"ေညာင္ဦးေရာက္ၿပီမို႔ ေန႔လည္စာစားလို႔ရပါၿပီ အကိုေလး"
တိုးဂိုက္ေကာင္ေလးကမဟာေသြးအားျပံဳးၿပီးေျပာသည္။
"ေအး ညီ ကိုလာခဲ့မယ္"
မဟာေသြးကေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္းေျပာလိုက္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့ အကိုေလး"
တိုးဂိုက္ေလးျပန္ထြက္သြားသည္ကိုမဟာေသြးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ႏိုးႏိုးျခင္းမို႔ေခါင္းကၿငီးစီစီႀကီးျဖစ္ေနသည္။မဟာေသြးေခါင္းကိုဘယ္ညာခ်ိဳးလိုက္သည္။လန္းသြားေစရန္မ်က္ႏွာ၊လည္ပင္းႏွင့္ဂုတ္တို႔ကို wet tissue ျဖင့္သုတ္လိုက္သည္။ေ႐ွ႕ဆံပင္စတို့ကိုလက္ျဖင့္ထိုးဖြသပ္ရပ္ေအာင္ျပဳျပင္လိုက္သည္။အေပၚကုတ္အက်ီ ၤကိုခြၽတ္ၿပီးထိုင္ခံုေနာက္ေက်ာေပၚတင္လိုက္သည္။အနည္းငယ္လန္းဆန္းသြား၍ကားေပၚမွေအာက္သို႔မဟာေသြးေျဖးေလးစြာဆင္းလိုက္သည္။
အညာေလ႐ူးကမဟာေသြးကိုခပ္ေႏြးေႏြးေျပးတိုက္ရင္းႏုတ္ခြန္းဆက္သည္။
ထမင္းဆိုင္အတြင္းသို႔မဟာေသြးဝင္္္လိုက္သည္ႏွင့္ပုဂံေဒသ၏နံမည္အႀကီးဆံုး ပုန္းရည္ႀကီးကအနံ႔ျဖင့္မိတ္ဆက္သည္။မဟာေသြးဗိုက္္ဆာလာသည္မို႔ၾကက္သားဟင္းႏွင့္ထမင္းမွာလိုက္သည္။အရံဟင္းမ်ားတြင္ပုန္းရည္ႀကီးမက်န္ခဲ့ေစရန္ပါထပ္မွာလိုက္သည္။စားပြဲထိုးအညာသူမေလးကမဟာေသြးအေျပာကို သေဘာက် စြာရယ္ေမာရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ မွာထားသည္မ်ားကိုသြားယူသည္။ေဘးဘက္၌ထမင္းစားေန
ၾကေသာအပ်ိဳတစ္သိုက္ကမဟာေသြးကိုလွမ္းၾကည့္
ၿပီးတီးတိုးစကားေျပာဆိုေနၾကသည္။တစ္ျခားဝိုင္းမွမိန္းမပ်ိဳတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လွမ္းလွမ္း
ၾကည့္သည္။
မဟာေသြး၏ျဖဴ ဝင္းလြန္းေသာအသားအေရ ေယာက္က်ားပီသစြာေတာင့္တင္းေသာခနၱာကိုယ္ႏွင့္ ျမင့္မားေသာအရပ္တို႔ကျမင္သူတိုင္းကိုေငးေမာေစသည္
မဟာေသြး ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပတ္ဝန္းက်င္ကိုမမႈအားဗိုက္ဆာဆာျဖင့္ထမင္းကိုၾကက္သားဟင္း ၊ပုန္းေရႀကီးတို႔ျဖင့္ဆြဲလိုက္သည္။အရသာ႐ွိေသာအရံဟင္းပြဲမ်ားကလည္းခံတြင္းေတြ႕လြန္း၍မဟာေသြးအားရပါးရစားလိုက္သည္။ထမင္းၿမိန္ၿမိန္မစားျဖစ္ခဲ့သည္မွာလည္းအေတာ္အတန္ၾကာခဲ့ၿပီ။စားခ်င္စိတ္လည္းမ႐ွိခဲ့။အခုမွပဲစားေကာင္းလြန္းေတာ့သည္။
ဘုရားဖူးခရီးသြားမ်ားအားလံုးထမင္းစားအနားယူၿပီးကားေပၚသို႔တက္ၾကၿပီျဖစ္သည္။မဟာေသြးလည္းကားေပၚတက္ရန ္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွမတ္တပ္ရပ္၍ေ႐ွ႕လူေတြအတက္ကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။ထိုခဏ
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကမဟာေသြးေဘးမွျဖတ္ၿပီးခပ္သုတ္သုတ္ေလ်ာက္သြားသည္။အလ်င္လိုေနေသာေကာင္မေလး၏ပခံုးထက္ဆီမွ ပ ဝါေလးသည္မဟာေသြးေ႐ွ႕ဘက္သို႔ေလ်ာက်သက္ဆင္းလာသည္။"ဟင္"
မဟာေသြးကပဝါေလးကိုလွမ္းဖမ္းလိုက္သည္။ပဝါေအာက္ဘက္သို႔က်သြားၿပီအထင္ႏွင့္ေကာင္မေလးကလွည့္ၾကည့္သည္။
"အို"
ေကာင္မေလး၏ႏွင္းဆီေရာင္ႏုတ္ခမ္းႏွစ္လႊာပြင့္ဟသြားသည္။မဟာေသြးလည္းပုဝါကိုလက္ထဲဆုပ္ကိုင္ထားရင္းေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနသည္။
"ပ ဝါ.ျပန္ေပးအံုးေလ အကို"
"ေအာ္ ေအး ေရာ့"
"ဟင္းဟင္းဟင္း"
ေကာင္မေလးေျပာမွမဟာေသြးက႐ွက္႐ွက္ျဖင့္ပဝါကိုလွမ္းေပးသည္။ေကာင္မေလးထံမွရယ္သံလြင္လြင္ေလးထြက္လာသည္။မဟာေသြး၏ျဖဴ ဝင္းေခ်ာမြတ္လြန္းေသာမ်က္ႏွာမွာ နီနီရဲရဲခရမ္းခ်ဥ္သီး မ်က္ႏွာျဖစ္သြားသည္။
"ေက်းဇူးေနာ္ အကို"
ေကာင္မေလးကခပ္ျပံဳးျပံဳးေျပာၿပီးမဟာေသြးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာထြက္သြားသည္။ မဟာေသြးမွာသူ၏ဆံပင္မ်ားကိုလက္ျဖင့္ထိုးဖြကာ စိတ္႐ႈပ္႐ႈပ္ျဖင့္ကားေပၚတက္လိုက္သည္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရယ္ခ်င္ေနမိသည္။ကားေပၚေရာက္ေတာ့ဘုရားဖူးမ်ားအားလံုးကိုယ့္ေနရာႏွင့္ကိုယ္အသီးသီးေနရာယူျပီးျဖစ္ေနေပၿပီ။
မဟာေသြးကေဘးထိုင္ခံု႐ွိဦးေလးႀကီးအားျပံဳးျပလိုက္ၿပီးကိုယ့္ေနရာကိုယ္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
လမ္းၫြန္တိုးဂိုက္ေလးကခရီးအစီအစဥ္မ်ားကိုေျပာဆိုၿပီး ပုဂံ ႏွင့္ပတ္သတ္ေသာေျမပံုၫႊန္းမ်ားကိုလိုက္လံေဝေနသည္။ဘုရားဖူးကားေလးကတေျဖးေျဖးႏွင့္ပုဂံေျမထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ပုဂံေ႐ွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈနယ္ေျမဟုေရးထိုးထားေသာမုခ္ဦးကိုေက်ာ္လိုက္သည္ႏွင့္လွည္းဝင္႐ိုးသံတညံညံပုဂံဘုရားေပါင္းဟုဆို႐ိုးျပဳရသည့္ ဘုရားပုထိုးမ်ားစြာတို႔ကိုထင္႐ွားနီးကပ္စြာဖူးျမင္ေနရၿပီျဖစ္သည္။
မဟာေသြး ရင္ထဲၾကည္ႏႈးျခင္းႏွင့္အတူအမ်ိဳးအမည္မသိေသာလြမ္းဆြတ္တမ္းတမႈကိုပါတြဲ၍ခံစားလိုက္ရသည္။"ဟူး"
သက္ျပင္းေမာတစ္ခုကိုုသာ မဟာေသြးမႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။
***************
္
YOU ARE READING
အႏိႈင္းမဲ့ႏွလံုးသား
Short Storyကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕ဝမ္းသာမႈဝမ္းနည္းမႈေတြအားလံုးကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီးခင္ဗ်ားအတြက္ပဲေပးဆပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာနားလည္ေပးသင့္တယ္ကိုမာန္