အႏိႈင္​းမဲ့ႏွလံုးသား

အပိုင္​း ( ၁၁ )

​ေႏြ​ေန႔၏​ေနပူကိုအံတုလ်က္​တစ္​ဆူဝင္​တစ္​ဆူထြက္​
ျဖင္​့ဘုရားဖူးမ်ားအားလံုး ပုဂံရွိဘုရားမ်ားကိုဖူး​ေမ်ာ္​ၾကည္​ညိဳလ်က္​႐ွိသည္​။
ထုမွာဓမၼရံ၊ ဥာဏ္​မွာသဗၺညဳ ၊အႏုမွာအာနႏၵာဟုဆို႐ိုးျပဳရ​ေလာက္​​ေအာင္​ ထုထည္​ႀကီးမားခန္​႔ထည္​လွ​ေသာ​ေနရာ၌ထင္​႐ွား​ေက်ာ္​​ေစာလွ​ေသာ ဓမၼံရံႀကီး ဘုရား​ပုထိုး​အတြင္​းပိုင္​း၌မဟာ​ေသြးႏွင္​့အတူဘုရားဖူးအဖြဲ႔​ေရာက္​႐ွိဖူး​ေမ်ွာ္​​ေနၾကသည္​။

" တူ....တူု... တူ "

"​ေကာင္​​ေလး..မင္​းဖုန္​းလာ​ေနတယ္​"

ဘုရားဖူး​ေနတုန္​းမို႔မဟာ​ေသြးဖုန္​းျမည္​သံကိုသတိမထားမိ။​ေစာထီး​ေဖာ​ေျပာမွ မိမိ၏ဂ်င္​း​ေဘာင္​းဘီ​ေနာက္​ဘက္​အိတ္​ထဲ၌ထိုးထည္​့ထား​ေသာ ဟန္​းဖုန္​းကိုမဟာ​ေသြးဆြဲယူလိုက္​သည္​။ဆက္​သည္​့ဖုန္​းနံပါတ္​ကစိမ္​း​ေန၍ဘယ္​သူဆက္​မွန္​း​ေတာ့ခန္​႔မွန္​းမရ။

" ဟဲလို ​ေျပာပါကြၽန္​​ေတာ္​မဟာ​ေသြးပါ "

"....."

တျခားဘက္​မွျပန္​​ေျပာသံမၾကားရ။

"ဟဲလို ဘယ္​သူလဲ​ေျပာပါ"

"....."

တျခားဘက္​မွနား​ေထာင္​​ေနသည္​ဟုထင္​ရ​ေသာ္​လည္​း​ေျဖသံမၾကားရ။မဟာ​ေသြးစိတ္​ထင္​့သြားသည္​

"ကိုမာန္​လား ကိုမာန္​ဆက္​​ေနတာလား"

မဟာ​ေသြး၏​​ေမ်ာ္​လင္​့ခ်က္​ကတစ္​ဖက္​ကဖုန္​းခ်သံ
ၾကားသည္​့အခ်ိန္​တြင္​မ​ေရရာမ​ေသခ်ာျဖစ္​သြားခဲ့သည္​။ဖုန္​းျပန္​​ေခၚၾကညိ့​ေတာ့စက္​ပိတ္​ထား​ေလၿပီ။

"ဟူး"

သက္​ျပင္​း​ေမာတစ္​ခုသာမဟာ​ေသြးခ်လိုက္​မိသည္​။စိတ္​ထဲတြင္​အ​ေတြး​ေပါင္​းမ်ားစြာဝင္​​ေရာက္​​ေမႊ​ေႏွာက္​​ေနသည္​။

"​ေကာင္​​ေလး ​ေန​ေကာင္​းရဲ႕လား"

မဟာ​ေသြး၏ငိုင္​​ေတြသြား​ေသာအ​ေျခအ​ေန​ေၾကာင္​့​ေစာထီး​ေဖာကစိုးရိမ္​စြာလွမ္​း​ေမးသည္​။မဟာ​ေသြးက​ေစာထီး​ေဖာအား​ေခါင္​းသာၿငိမ္​့ျပလိုက္​ရသည္​။မိမိရင္​ထဲ႐ႈပ္​​ေထြး​ေနသည္​။
အ​ေလာင္​းစည္​သူမင္​းႀကီးတည္​ထားကိုးကြယ္​ခဲ့​ေသာသဗၺညဳဘုရား​ေရာက္​ျပန္​​ေတာ့ဘုရားပတ္​ၿပီးကား​ေပၚသာျပန္​တက္​ခဲ့ရသည္​။​စိတ္​ႏွင္​့လူႏွင္​့မကပ္​​ေသး။​​ စူဠာမဏိ​ေစတီ​ေတာ္​ဘက္​​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေနပင္​အ​ေတာ္​​ေစာင္​း​ေနၿပီ။
ဘုရားကိုလိုက္​ပတ္​ဖူး​ေနပါ​ေသာ္​လည္​းမ်က္​​ေမွာင္​
ၾကံဳ႕လိုက္​ ​ေခါင္​းကဆံပင္​​ေတြကိုဖြလိုက္​ ဟန္​းဖုန္​း ကိုႏိွပ္​လိုက္​နားကပ္​​ေထာင္​လိုက္​ျဖင္​့အလြန္​တရာအလႈပ္​႐ႈပ္​​ေန​ေသာမဟာ​ေသြးကို​ေစာထီး​ေဖာၾကည္​့ရင္​းပထမ​ေတာ့ရယ္​ခ်င္​မိသည္​။​ေနာက္​​ေတာ့ဂ႐ုဏာသက္​မိ​ေသာ​ေၾကာင္​့ဘာမွမ​ေျပာျဖစ္​​ေတာ့။
တ​ေျဖး​ေျဖးႏွင္​့ပတ္​ဝန္​းက်င္​တစ္​ခြင္​​ေမွာင္​ရိပ္​သန္​းစ
ျပဳလာ​ေပၿပီ။