အႏိႈင္​းမဲ့ႏွလံုးသား

အပိုင္​း ( ၉ )

ညဥ္​့ သည္​တ​ေျဖး​ေျဖးနက္​လာသည္​။ ပတ္​ဝန္​းက်င္​တစ္​ခုလံုး​ေလတိုက္​သံမွတစ္​ပါး တျခားအသံမ်ားတိတ္​ဆိတ္​​ေနသည္​။မဟာ​ေသြးတို႔မွလြဲ၍ ပုဂံ ဝန္​းက်င္​တစ္​ခုလံုးအိပ္​ေမာက်​ေနၿပီျဖစ္​သည္​။

"​ေနာက္​​ေတာ့ဘာျဖစ္​ၾကလဲ"

လဝန္​း​ေမ ကစိတ္​​ေစာစြာ​ေမးသည္​။မဟာ​ေသြးကခပ္​တိုးတိုးရယ္​သည္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေရာ ကိုမာန္​​ေရာ ​ေဆးရံုတစ္​လ​ေလာက္​တက္​လိုက္​ရတယ္​ ရန္​ျဖစ္​တဲ့သူေတြအားလံုးခံဝန္​ခ်က္​္​ထိုးရတာ​ေပါ့"

"​​​ေတာ္​​ေသးတာ​ေပါ့ ​ေက်ာင္​းထုတ္​မခံရတာ"

လဝန္​း​ေမ အ​ေျပာကို မဟာ​ေသြး​ေခါင္​းၿငိမ္​့သည္​။

"အင္​းဟုတ္​တယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔​ေက်ာင္​းက​ေက်ာင္​းအုပ္​ဆရာႀကီးကအရမ္​းသ​ေဘာ​ေကာင္​းတယ္​ ​ေက်ာင္​းသား​ေတြပညာ​ေရးနစ္​နာမွာစိုးလို႔ တဲ့"

"ဒါဆို အားလံုး​ေက်ာင္​းျပန္​တက္​လို႔ရသြားတာလား"

လဝန္​း​ေမ အ​ေမးကိုမဟာ​ေသြး​ေခါင္​းခါျပသည္​။

"အားလံုး​ေတာ့မဟုတ္​ဘူး"

"​ဟုတ္​လား ဘယ္​သူ​ေတြလဲ"

လဝန္​း​ေမ ကစိတ္​ဝင္​တစားထပ္​​ေမးသည္​။

"စိုးႀကီးတို႔အဖြဲ႔က​ေတာ့​ေက်ာင္​းထုတ္​ခံရတယ္​"

"​ေအာ္​"

လဝန္​း​ေမ အာ​ေမဋိတ္​သံျပဳသည္​။မဟာ​ေသြးကစကားဆက္​သည္​။

"စိုးႀကီးက အရမ္​းဆိုးလြန္​းလို႔သူ႔အိမ္​က​ေက်ာင္​း​ေဘာ္​ဒါ​ေဆာင္​ပို႔ထားတာ နံမည္​ရင္​းက​ေအာင္​စိုး သူ႔ကိုယ္​သူစိုးျကီးဆိုၿပီးလူမိုက္​လုပ္​​​ေက်ာင္​းသားငယ္​​ေတြအ​ေပၚဗိုလ္​က်​ေနတဲ့​ေကာင္​"

လဝန္​း​ေမကနား​ေထာင္​ျမဲနား​ေထာင္​​ေနသည္​။

"အဲဒီ​ေကာင္​​ေတာ္​​ေတာ္​မ​ေကာင္​းတဲ့​ေကာင္​ သူနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​ရန္​ျဖစ္​ထားတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္​သတ္​ၿပီးကိုမာန္​႔ကိုအၿငိဳးထားခဲ့တာ​ေလ"