Natapos ang intramurals ng hindi na kita nakita, kaya nawalan na ako ng pag-asa. Nung may ttaining na ng badminton nagulat ako at nandun ka sobrang saya ko pa nun, pero syempre pa-girl muna ako.
Isang araw nasa canteen nun, ikinwento ko sa isang kaibigan yung tungkol sayo at sinabi niyang kilala ka daw niya.
Kaya naman nung nasa canteen kami at nakita ka niya, tinawag ka niya at tinanong ka kung kilala mo ba ako. Pero yung sagot mo, ang sakit ha sinabi ko kasing hindi mo ako kilala. Perp nagkakasama naman tayo sa training.
Nang nasa bahay na ako, chinat ako nung mutual friend natin at pinapatanong mo daw kung ano ang facebook ko, kaso nga wala akong fb. Kaya naman pinasabi ko na sa twitter na lang.
Tas ewan ko kung nagkukunware ka lang na hindi mo mahanap yung account mo o gusto mong ako lang ang maunang magfollow sayo. Nung finollow na kita hinintay ko na ichat ko ako, pero wala.
BINABASA MO ANG
Hanggang sa Muli
Short StoryThis is a one shot story. Naisipan ko lang po itong story na ito dahil hindi ako makatulog. May naaalala lang ako. And that is a bad, but a memorable moment.
