The Song

90 13 2
                                    

Song of the chapter: Ours by Taylor Swift

'Νομίζω οτι θα του αρέσει πολύ.' σκέφτομαι ενώ βγάζω την κιθάρα μου από την θήκη της. Σήμερα είναι η επέτειός μας. Εγώ κι ο Κρις κλείνουμε έναν χρόνο που είμαστε μαζί. Τον περιμένω πως και πως να γυρίσει από την σχολή του για να του δείξω το δώρο μου γι' αυτόν. Θα του παίξω στην κιθάρα το πρώτο τραγούδι που έμαθα να παίζω επίσημα. Έχω φτύσει αίμα στις συνατήσεις με την δασκάλα κιθάρας αλλά ευτυχώς αξίζει την δουλειά. Ο Κρις μου πρόκειται να χαρεί για μένα.

Ωστόσο, έχω κι εγώ απορία για το τι δώρο θα μου κάνει. Το πρωί με ξύπνησε με ένα υπέροχο φιλί για καλημέρα και θυμήθηκε οτι είναι σήμερα η επέτειός μας. Μου είπε χρόνια μας πολλά αλλά δεν μου έδωσε κάτι πριν φύγει για την σχολή. Αλλά και τίποτα να μην μου δώσει, δεν με ενδιαφέρει. Φτάνει που είναι εδώ, μαζί μου και φωτίζει την ζωή μου.

Ο ήχος της πόρτας που κλείνει, με βγάζει από τις σκέψεις μου. Αμέσως, βάζω την κιθάρα μέσα στην θήκη της και την χώνω κάτω από το κρεβάτι. Είπαμε οτι θα όχι μόνο δώρο αλλά και έκπληξη.

Βγαίνω ανέμελα έξω από το υπνοδωμάτιο και πηγαίνω στο σαλόνι για να τον δω. Εκτός από την τσάντα που παίρνει όταν πηγαίνει στην σχολή του, πάνω στον μπορντό καναπέ του σαλονιού βρίσκεται και μια σακούλα.. Μια πολύ μεγάλη λευκή σακούλα. Δεν μπορώ να διακρίνω τι έχει μέσα..

"Ωπ (ον.σ.)?! Εδώ είσαι? Νόμιζα ήσουν βόλτα.." λέει ο Κριστιάν έκπληκτος από την παρουσία μου στον χώρο.

"Φυσικά και είμαι εδώ." τον πλησιάζω κι εκείνος με φιλάει τρυφερά στα χείλη κάνοντας την καρδιά μου να σκιρτήσει. "Και τώρα για πες μου. Τι είναι αυτή η μεγάααλη σακούλα εκεί πέρα?" τον ρωτάω μετά το φιλί μας.

"Ποια σακούλα?" κοιτάει τριγύρω παίζοντας τον ανήξερο.

"Εκείνη εκεί, την μεγάλη άσπρη επάνω στον καναπέ." του δείχνω με τον δείκτη μου την τσάντα.

"Ααα ααα αυτήν λες." γελάει μόνος του κι εγώ προσπαθώ να βρω που είναι το αστείο. Στην συνέχεια, προσθέτει."Εε υποτίθεται οτι θα ήταν έκπληξη αλλά σου πήρα κάτι για την σημερινή ξεχωριστή ημέρα."

"Τι μου πήρες..?" τον ρωτώ ναζιάρικα.

"Πήγαινε δες." χαμογελάει.

Τον κοιτώ για λίγο αλλά μετά πάω αμέσως να ανοίξω την σακούλα. Θα έσκαγα άμα δεν την άνοιγα σύντομα. Όταν την ανοίγω, μένω έκπληκτη από το περιεχόμενό της. Είναι κάτι που ήθελα εδώ και πολύ καιρό.. Ο Κρις μου έχει πάρει μια καινούργια λευκή κιθάρα.. Πολύ πιο ωραία από την κλασσική που έχω.

Kristian Kostov ImaginesDonde viven las historias. Descúbrelo ahora